Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji dotyczącej wymiaru podatku rolnego, leśnego oraz podatku od nieruchomości za 2010 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Koś (spr.) Sędziowie WSA Marzenna Kosewska WSA Beata Sokołowska Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Piotrowska - Żyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2010 r. przy udziale sprawy ze skargi K. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 1 kwietnia 2010r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji dotyczącej wymiaru podatku rolnego, leśnego oraz podatku od nieruchomości za 2010 rok I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej K. M. kwotę [...],- złotych ( [...]) tytułem zwrotu kosztów sądowych; III. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu. /-/ M. Kosewska /-/ B. Koś /-/ B. Sokołowska WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 1 kwietnia 2010 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło uchybienie terminowi do wniesienia odwołania przez K. M. od decyzji Wójta Gminy z dnia 17 lutego 2010 r. w sprawie wymiaru podatku rolnego, leśnego i podatku od nieruchomości za rok 2010.

W uzasadnieniu postanowienia Kolegium wskazało, że decyzją z dnia 17 lutego 2010 r. Wójt Gminy ustalił K. M. wymiar podatku rolnego, leśnego i podatku od nieruchomości za 2010 rok. Powyższa decyzja została doręczona podatnikowi w dniu 23 lutego 2010 r. (według potwierdzenia odbioru), natomiast podatnik wniósł odwołanie w dniu 10 marca 2010 r. (data złożenia w organie I instancji). W związku z powyższym Kolegium stwierdziło uchybienie terminowi do wniesienia odwołania, ponieważ 14-dniowy termin skutecznego zaskarżenia decyzji wynikający z art. 223 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) upłynął 9 marca 2010 r.

W skardze na powyższe postanowienie K. M. wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, wskazując że złożenie odwołania po terminie było spowodowane koniecznością osobistego wykonania tej czynności (brakiem możliwości skorzystania z usług biura prawnego) oraz koniecznością sprawowania opieki nad chorym mężem.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko i argumentację przedstawione w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Skarga zasługiwała na uwzględnienie, aczkolwiek z innych względów aniżeli w niej wskazane.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844) jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach, z zastrzeżeniem ust. 5.

Natomiast stosownie do art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2002 r. Nr 200, poz. 1682 ze zm.) jeżeli las jest współwłasnością lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, stanowi wówczas odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem leśnym, a obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach.

Z kolei według art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.) jeżeli grunty podlegające opodatkowaniu podatkiem rolnym, stanowią współwłasność lub znajdują się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowią odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem rolnym, a obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach (posiadaczach), z zastrzeżeniem ust. 6.

Należy przy tym wyjaśnić, że w świetle powyższych przepisów małżonków traktuje się tak jak innych współwłaścicieli. Każdy z małżonków powinien więc otrzymać egzemplarz decyzji podatkowej na nieruchomość wchodzącą w skład majątku małżeńskiego. W decyzji wymiarowej dotyczącej nieruchomości wspólnej, sporządzonej w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach powinni być wykazani obydwoje małżonkowie jako podatnicy, a podatek w jednej kwocie (bez podziału). Każdy z nich powinien otrzymać decyzję. Jeżeli decyzja zostanie doręczona tylko jednemu z nich, tylko na nim będzie ciążyło zobowiązanie podatkowe. Od drugiego małżonka, do czasu doręczenia mu decyzji, nie będzie można wymagać i egzekwować podatku (zob. L. Etel, Podatki od nieruchomości 2009, Warszawa 2009, s. 137-138, 333, 436).

Strona 1/2