Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące od stycznia do listopada 2006 r.
Sentencja

Dnia 5 września 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Sędziowie WSA Mirella Ławniczak WSA Szymon Widłak (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Janusz Maciaszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2013 roku przy udziale sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 30 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące od stycznia do listopada 2006 r. oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/8

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3, art. 11 ust. 2 pkt 3a, art. 24 ust. 1 pkt 1 lit. a, art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. 2011 r. Nr 41, poz. 214 ze zm.), art. 3 pkt 4, art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 2 pkt 1, art. 4 ust. 3, art. 6 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 11 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, art. 65 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego i opłaty paliwowej za okres od 1.01.2006 r. do 31.08.2008 r. określił A.K. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za styczeń 2006 r. w kwocie [...] zł, za luty 2006 r. w kwocie [...], za marzec 2006 r. w kwocie [...] zł, za kwiecień 2006 r. w kwocie [...] zł, za maj 2006 r. w kwocie [...] zł, za czerwiec 2006 r. w kwocie [...] zł, za lipiec 2006 r. w kwocie [...] zł, za sierpień 2006 r. w kwocie [...] zł, za wrzesień 2006 r. w kwocie [...] zł, za październik 2006 r. w kwocie [...] zł i za listopad 2006 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu podano, że A.K. w okresie od 1.01.2006 r. do 30.11.2008 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą A.K., której przedmiotem było świadczenie usług transportu drogowego towarów na terenie kraju. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego stwierdzono, że w prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. ewidencji nabyć wykazano nieodzwierciedlające faktycznych zdarzeń gospodarczych faktury VAT, na których jako wystawcy figurują: spółka A oraz Spółka B. W związku z powyższym w wyniku postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Poznaniu w zakresie podatku od towarów i usług wydana została m.in. decyzja określająca zobowiązanie w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do listopada 2006 r. Z włączonego materiału dowodowego dotyczącego postępowania kontrolnego przeprowadzonego w spółka A oraz spółka B wynika, że działalność gospodarcza wskazanych podmiotów w zakresie obrotu olejem napędowym w 2006 r. była działalnością fikcyjną. Zdarzenia gospodarcze opisane w fakturach VAT zakupu i sprzedaży oleju napędowego przez spółka A i spółka B faktycznie nie miały miejsca. Na podstawie zgromadzonego materiału, w szczególności wyjaśnień podejrzanych i zeznań świadków, ustalono, że spółka A prowadziła działalność polegającą na wystawianiu "pustych" faktur, co szczegółowo opisali w składanych w Prokuraturze Okręgowej w P. wyjaśnieniach W. F. - prezes zarządu oraz pracownicy - J.I. i R.B. Spółka ta nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwem - nie dokonywała zakupu i nie sprzedawała paliwa, a wystawione faktury były fakturami "pustymi" i nie dokumentowały faktycznie przeprowadzonych transakcji zakupu i sprzedaży oleju napędowego. Spółka A firmowała jedynie obrót paliwem pochodzącym z nieujawnionego źródła, pozorując jakoby był on obrotem między podmiotami wskazanymi na fakturach. Odnośnie natomiast spółki B ustalono, że podmiot ten, wskazany w fakturach zakupu paliwa jako wystawca, faktycznie paliwa nie dostarczał, co potwierdzają w szczególności takie okoliczności jak: nieprowadzenie działalności gospodarczej w miejscu wskazanym w zgłoszeniu rejestracyjnym jako siedziba, brak zaplecza technicznego (cystern do transportu paliwa, bazy paliw - magazynowanie) w spółkach, które rzekomo dostarczały paliwa ciekłe, brak innych dowodów potwierdzających dostarczenie paliw - świadectw jakości paliw ciekłych, zamówień towarów, adnotacje na fakturach o zapłacie gotówką bez wystawiania dowodu KP lub KW oraz brak innych dowodów (poza niewiarygodnymi fakturami zakupu i dowodami WZ) na okoliczność poniesienia wydatków tytułem nabycia paliwa. W związku z powyższym również przyjęto, że spółka ta wystawiała jedynie "puste" faktury w celu ukrycia faktycznego źródła pochodzenia paliwa. Fikcyjną działalność spółki potwierdziły także zeznania świadków: J.I., R. B, R. M., D.N. Reasumując organ stwierdził, że ww. spółki pomimo formalnej rejestracji w KRS, posiadania siedziby, składania deklaracji VAT-7 do urzędów skarbowych, nie prowadziły faktycznie działalności gospodarczej, ponieważ nie kupowały i nie dysponowały towarem - olejem napędowym, nie posiadały infrastruktury niezbędnej do przechowywania i transportu oleju napędowego. Wymienione podmioty prowadziły jedynie działalność polegającą na wystawianiu i obrocie "pustymi" fakturami VAT, firmując obrót paliwem z nieujawnionego źródła pozorowały jakoby był on obrotem pomiędzy podmiotami wskazanymi na fakturach. Mając powyższe na względzie organ podatkowy uznał, że A.K., nawiązując współpracę z ww. podmiotami nie dołożył należytej staranności w ich sprawdzeniu. Nie pamięta on danych osobowych osób dostarczających paliwo oraz numerów rejestracyjnych nieoznakowanych pojazdów - cystern. Za paliwo, które odbierał on lub jego wujek płacił gotówką bezpośrednio do rąk kierowców na podstawie otrzymywanych faktur, które nie zawsze podpisywał. W świetle powyższego organ przyjął, że strona wiedziała lub co najmniej powinna wiedzieć, że nabywa towar (olej napędowy) z nieujawnionego źródła, a otrzymane faktury jedynie firmują ten obrót. Organ ustalił, że w okresie od stycznia do listopada 2006 r. strona nabyła łącznie 32.500 litrów oleju napędowego pochodzącego z nieznanych źródeł, wykazanego na fakturach VAT, na których jako wystawcy figurują: spółka A i spółka B, A.K. jako nabywca (posiadacz) tego oleju napędowego, którego źródło pochodzenia nie jest znane i od którego nie odprowadzono podatku akcyzowego stał się podatnikiem podatku akcyzowego na podstawie art. 4 ust. 3 i art. 11 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Wobec braku danych dotyczących parametrów zakupionego oleju napędowego przyjęto stawkę podatku akcyzowego według najniższej (tj. najkorzystniejszej dla podatnika) stawki określonej w tabeli stawek podatku akcyzowego, tj. o zawartości siarki do 0,001 % włącznie, wynoszącej 1.048,00 zł od 1.000 litrów oleju napędowego - na podstawie art. 65 ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym w związku z poz. 1 pkt 5 b załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej