Dnia 8 czerwca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska (spr.) Sędziowie WSA Beata Sokołowska WSA Mirella Ławniczak Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Skrocka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2011 roku przy udziale sprawy ze skargi A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 4 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie dotyczącej odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 21 września 2010 r. Nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej Spółki kwotę [...]- ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane.
Decyzją z dnia 21 czerwca 2010 r. o Nr [...] Naczelnik Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego odmówił spółce "A. Sp. z o.o." stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 68.154,00 zł. z tytułu umowy pożyczki udzielonej Spółce przez jej udziałowca. W dniu 5 lipca 2010 r. Spółka odwołała się od ww. decyzji podnosząc w niej m.in. zarzuty naruszenia przepisów prawa materialnego tj. Dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału.
Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia 21 września 2010 r., działając na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zawiesił z urzędu postępowanie odwoławcze w przedmiotowej sprawie. W uzasadnieniu podniesiono, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 15 marca 2010 r., sygn. akt I SA/GL 731/09 skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie prawne dotyczące oceny zasadności ponownego wprowadzenia przez Państwo Członkowskie podatku kapitałowego w sytuacji, gdy w dacie akcesji do Unii Europejskiej zrezygnowało z jego pobierania. Zdaniem organu jest to zagadnienie wstępne, od którego uzależnione jest rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji.
Skarżąca Spółka wniosła zażalenie kwestionując wskazaną przez organ podstawę prawną zawieszenia. W środku zaskarżenia podkreślono, iż przedmiot pytania prejudycjalnego jest jednym z kluczowych zagadnień istotnych dla sprawy, ale ocena pozostałych zagadnień pozwala na merytoryczne rozstrzygnięcie odwołania.
Postanowieniem z dnia 4 stycznia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie o zawieszeniu postępowania. Zdaniem organu rozstrzygnięcie sprawy stwierdzenia nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych jest związane z interpretacją przepisów Dyrektywy Rady nr 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. Udzielenie odpowiedzi na zadane pytanie prejudycjalne będzie miało istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy będącej przedmiotem toczącego się postępowania odwoławczego. Z uwagi na istniejący związek między sprawą C-212/109 (sygnatura postępowania zawisłego przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości na skutek pytania prejudycjalnego skierowanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach) a wniesionym odwołaniem uzasadnione jest zawieszenie postępowania w trybie art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji Podatkowej. Od stanowiska ETS uzależniony jest bowiem sposób rozstrzygnięcia odwołania.
Skarżąca Spółka nie zgodziła się ze stanowiskiem organu i wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art. 201 §1 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia. Zdaniem Skarżącej brak jest przesłanek do zastosowania art. 201 §1 pkt 2 Ordynacji podatkowej z uwagi na fakt, iż wskazane przez organ zapytanie prejudycjalne WSA w Gliwicach do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości nie może być uznane za "zagadnienie wstępne" w rozumieniu przepisów tej ustawy. Skarżąca podniosła, iż za zagadnienie wstępne uznaje się taki problem prawny, którego uprzednie rozstrzygnięcie przez uprawniony organ warunkuje z mocy prawa możliwość rozpatrzenia innego postępowania oraz, iż wskazana zależność między obydwoma postępowaniami musi wynikać z przepisów prawa. Zależność ta musi mieć charakter rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Rozstrzygnięcie sprawy przez ETS ma jedynie potencjalny wpływ na toczące się postępowanie i nie tyle uniemożliwia zakończenie postępowania podatkowego, co jedynie może mieć wpływ na złożenie wniosku o wznowienie postępowania.