Dnia 5 maja 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka (spr.) Sędziowie NSA Maria Lorych-Olszanowska WSA Mirella Ławniczak Protokolant: Ref. staż. Sławomir Rajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2015 roku przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej sprawy ze skargi W C na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2006 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Decyzją z dnia [...]r. Prezydent określił dla W wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2006 r. za dwa pojazdy nr rej [...] na kwotę 5.010,30 zł. W uzasadnieniu podał, że na podstawie danych uzyskanych od Wydziału Finansowego Urzędu Miasta podatnik jest właścicielem rzeczonych środków transportowych i pomimo ciążącego na nim obowiązku nie zapłacił podatku od tychże środków transportowych.
Po rozpatrzeniu odwołania strony SKO decyzją z dnia [...] r. uchyliło decyzję organu I instancji i określiło wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2006 r. za pojazdy o nr rej. [...] na kwotę [...] zł. Kolegium uznało, że wobec wpłaty przez zobowiązaną podatku od środków transportowych w łącznej kwocie 5 010 zł doszło do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego i w tej sytuacji należało decyzje organu I instancji uchylić w całości i określić zobowiązanie podatkowe w kwocie zapłaty. Kolegium określiło wysokość zobowiązania podatkowego w kwocie dokonanej zapłaty stwierdzając w uzasadnieniu decyzji, że zapłata podatku przed upływem przedawnienia skutkuje wygaśnięciem zobowiązania co powoduje , że nie biegnie już termin przedawnienia z art. 70 Op i wobec tego organ podatkowy może orzec co do istoty sprawy jednak zmiana dotyczyć może jedynie określenia podatku w kwocie równej lub niższej od zapłaconej.
Strona wniosła skargę do WSA w Poznaniu zarzucając organowi nieuwzględnienie tego, że zobowiązanie podatkowe zostało uiszczone przez stronę, co uzasadnia umorzenie postępowania.
Wniosła o uchylenie decyzji organów II i I instancji.
W odpowiedzi na skargę organ II instancji wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Sąd dokonując kontroli legalności zaskarżonej decyzji stwierdził, że skarga jest zasadna, ale nie z powodów w niej podniesionych.
Wskazać należy na wstępie, że zgodnie z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:
1) zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2) doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.
Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego ( art. 21 § 3 O. p. ).
Podatek od środków transportu w którym podmiotem zobowiązanym jest osoba fizyczna powstaje w trybie wskazanym w art. 21 § 1 pkt. 1 O. p. ( z mocy prawa ). Decyzja organu podatkowego ma w takim przypadku charakter jedynie deklaratoryjny, gdyż określa on wysokość zobowiązania podatkowego powstającego z mocy prawa.
Zgodnie natomiast z art. 70 § 1 O. p. zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Tylko w tym okresie można zatem wydawać decyzje podatkowe dotyczące wysokości zobowiązania podatkowego powstającego z mocy prawa.