Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek, Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Marcinowski,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca), Protokolant Referent Monika Kutarska-Wolińska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 12 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i budynków stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 7b ust. 2 pkt 2 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. nr 240, poz. 2027 ze zm.), § 46 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. nr 38, poz. 454), po rozpatrzeniu odwołania Z. K. od decyzji Starosty z dnia [...] nr [...] w sprawie odmowy wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków obrębu K., gmina K., dla nieruchomości nr 362 o powierzchni 4,1799 ha, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że na mocy aktów własności ziemi wydanych przez Naczelnika Miasta i Gminy K. nr [...] z [...] 1979 r. współwłaścicielami do nieruchomości oznaczonej jako działka nr 195 (obecnie nr 362) o powierzchni 4,1578 ha. stali się: I. K., J. B. H. H., F. K. E. K., F. K. i A. K., każdy po 1/7 części. Akty te stały się prawomocne, gdyż żadna ze stron nie złożyła odwołania. W roku 1986 współwłaściciele: I. K., J. B., H. H. i F. K. złożyli wniosek o ich uchylenie podnosząc, że jedyną samoistną posiadaczką tej nieruchomości w latach 1957 - 1979 była J. B. i ona winna być uwłaszczona.
Uznając wniosek stron za zasadny Dyrektor Wydziału Geodezji i Gospodarki Nieruchomościami Urzędu Wojewódzkiego decyzją z dnia [...] 1986 r. stwierdził nieważność wydanych aktów własności ziemi i postanowił przekazać sprawę uregulowania własności Sądowi Rejonowemu. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej decyzją z [...] 1987 r.
Podnoszony przez skarżącego zarzut braku działu spadku po F. K. i zastrzeżenie, czy miał on prawo do dysponowania częścią przedmiotowej nieruchomości, wymagają wyjaśnienia.
I tak o ile skarżący powołuje się w piśmie z dnia [...] grudnia 2006 r. na możliwe do przeprowadzenia postępowanie spadkowe po F. i H. K., a zwłaszcza gdy odnajdzie się testament ostatniej ich woli, to oczywiście stan prawny będzie wynikał z orzeczenia sądu powszechnego, uwzględniającego dowody w tej kwestii. Dopóki brak jest innego orzeczenia sądu pozostaje wiążące wymienione orzeczenie Sądu Rejonowego w S. W szczególności dostarczone prawomocne postanowienie Sądu o stwierdzeniu praw do spadku stanowi podstawę do ujawnienia, w ewidencji gruntów, prawa dla osoby, której dotyczą.
Do dnia dzisiejszego inne rozstrzygnięcie w tej sprawie nie zapadło. W związku z tym w operacie ewidencji zostały wpisani wszyscy poprzedni współwłaściciele jako władający.
Na decyzję organu odwoławczego z dnia [...] Z. K. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, zarzucając decyzji naruszenie art. 20 ust. 2 pkt 2 oraz art. 51 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne poprzez ujawnienie w ewidencji gruntów osoby nie będącej właścicielem ani nie będącej władającym oraz art. 198 Kodeksu cywilnego poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, w sytuacji gdy nie można wykluczyć, iż nastąpiło ustalenie praw do spadku, ale stan masy spadkowej nie został ujawniony i nie zostało prawomocnie ustalone, że w skład masy spadkowej wchodzi przedmiotowa nieruchomość gruntowa.