W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w takim układzie procesowym, a więc, gdy strona w treści odwołania od decyzji o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] lipca 2011 r., ponawia żądanie stwierdzenia nieważności decyzji, organ miał obowiązek odmówić wszczęcia nowego postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności tej samej decyzji (Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] lipca 2011 r.), bowiem uwzględnienie takiego żądania miałoby skutek w postaci równoległego toczenia się dwóch postępowań o stwierdzenie nieważności jednej decyzji, wszczętych na wniosek tej samej strony.
Podkreślenia wymaga to, że - domniemane w istocie przez organ - żądanie stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] lipca 2011 r. zostało, jak już wyżej wskazano, zgłoszone w treści odwołania z dnia [...] marca 2013 r. od decyzji o odmowie stwierdzenia nieważności omawianej decyzji, zaś to odwołanie zostało rozpoznane i rozstrzygnięte dopiero decyzją z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], którą Dyrektor Izby Celnej w [...] utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...]lutego 2013 r., Nr [...], którą Dyrektor Izby Celnej w [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] lipca 2011 r.
Niezależnie od powyższego podnieść należy, że jakkolwiek organ uznał, że strona ponownie wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] lipca 2011 r., to uzasadnienie odwołania z dnia [...] marca 2013 r. (k. 16-23 akt administracyjnych) w najmniejszym stopniu nie powołuje się na nowe okoliczności w porównaniu do tych, które strona zgłosiła w sprawie, a co do których ten organ wypowiedział się w decyzji z dnia [...] lutego 2013 r. Jak zasadnie zauważył więc organ, powoływane przez skarżącą przesłanki były przedmiotem badania w decyzji z dnia [...] lutego 2013 r.
Co więcej, z treści uzasadnienia odwołania z dnia [...] marca 2013 r. wynika, że strona zarzuciła organowi, iż naruszył on art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej poprzez uznanie, że stronie z uwagi na złożenie odwołania od decyzji z dnia [...] lipca 2011 r., nie przysługuje prawo złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności tej decyzji, gdy w rzeczywistości zaskarżona przez stronę tym odwołaniem decyzja z dnia [...] lutego 2013 r. (Nr [...]) odmawia stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] lipca 2011 r., gdyż organ nie stwierdził, aby decyzja z dnia [...] lipca 2011 r. rażąco naruszała prawo (art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej), jak również nie zaistniała żadna z pozostałych przesłanek wymienionych w art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej (k. 1-6 akt administracyjnych).
Z tych względów podzielić należy stanowisko organu, co do zaistnienia przeszkód formalnych uzasadniających odmowę wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, oparte na podstawie art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym, gdy żądanie o którym mowa w art. 165, zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną, lub z jakichkolwiek innych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że także pozostałe zarzuty skargi nie są zasadne, bowiem organ nie uchybił ani obowiązkowi działania zgodnie z prawem (art. 120 Ordynacji podatkowej), ani zasadzie zaufania (art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej), ani też wymogom dwuinstancyjności postępowania (art. 127 Ordynacji podatkowej).
W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) orzekł jak w sentencji.