Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom,, Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska (sprawozdawca), Protokolant Starszy referent Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 20 października 2011 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych do czasu zakończenia postępowania karnego oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] Dyrektor Izby Celnej na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego w związku z art. 188 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu sprawy utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2011 r. odmawiającą uchylenia decyzji Nr [...] z dnia [...] lipca 2008 r. o przedłużeniu okresu zawieszenia J.B. w pełnieniu obowiązków służbowych od dnia [...] lipca 2008 r. do czasu zakończenia postępowania karnego.
Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 roku, nr [...] Dyrektor Izby Celnej na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (t.j. Dz. U. z 2004 r., Nr 156, poz. 1641 ze zm.) zawiesił inspektora celnego J.B. w pełnieniu obowiązków służbowych w okresie od dnia 21 kwietnia 2008 roku do dnia 21 lipca 2008 roku. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w dniu 18 kwietnia 2008 r. do Izby Celnej wpłynęła pisemna informacja Prokuratury Krajowej - Biura do Spraw Przestępczości Zorganizowanej - V Wydziału Zamiejscowego (sygn. akt [...]) o przedstawieniu J.B. zarzutów z art. 228 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k. Wobec tego i powołując się na wynikający z art. 23 ust. 1 ustawy o Służbie Celnej obowiązek zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych funkcjonariusza celnego w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego o przestępstwo popełnione umyślnie, ścigane z oskarżenia publicznego, Dyrektor Izby Celnej rozstrzygnął jak w decyzji.
Następnie decyzją z dnia [...] lipca 2008 roku Dyrektor Izby Celnej wskazując, że śledztwo przeciwko J.B. nie zakończyło się, a przedstawione celnikowi zarzuty popełnienia przestępstwa związane są z wykonywaniem obowiązków służbowych, na podstawie art. 23 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej przedłużył okres zawieszenia inspektora celnego J.B. w pełnieniu obowiązków służbowych od dnia [...] lipca 2008 roku do czasu zakończenia postępowania karnego.
W pismach z dnia 13 kwietnia 2010 roku oraz z dnia 4 stycznia 2011 roku J.B., powołując się na przepis art. 154 k.p.a., wniosła o uchylenie decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] lipca 2008 roku.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Celnej odmówił uchylenia decyzji nr [...] z dnia [...] lipca 2008 r. o przedłużeniu okresu zawieszenia J.B. w pełnieniu obowiązków służbowych od dnia [...] lipca 2008 r. do czasu zakończenia postępowania karnego.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek wniosku J.B. z dnia 23 maja 2011 roku Dyrektor Izby Celnej zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] kwietnia 2011 r.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podniesiono, że tryb przewidziany w art. 154 kpa i 155 k.p.a. służy wzruszaniu decyzji ostatecznych nie dotkniętych żadnymi wadami (prawidłowych) lub wzruszaniu decyzji ostatecznych dotkniętych wadami, które nie uzasadniają jednak stwierdzenia nieważności decyzji (wady niekwalifikowane). Istotą postępowania w trybie art. 154 k.p.a. jest sprawdzenie czy w ustalonym stanie faktycznym i prawnym istnieją szczególne przesłanki, które przemawiałyby za uchyleniem lub zmianą decyzji ostatecznej. Przesłankami tymi są wyłącznie słuszny interes strony lub interes społeczny. W ocenie organu słuszny interes strony w rozumieniu art. 154 k.p.a. należy rozumieć jako interes prawny, a nie jako interes faktyczny i nie może on być sprzeczny z interesem społecznym. W niniejszej sprawie słuszny interes strony (funkcjonariusza ubiegającego się o przywrócenie do pełnienia obowiązków służbowych) godzi w interes służby, a co za tym idzie w interes społeczny, gdyż przywracanie do służby funkcjonariusza z zarzutami korupcyjnymi nie jest zasadne z uwagi na kształtowanie się postaw wewnątrz Służby Celnej, jak i wizerunku tej Służby na zewnątrz.