Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca),, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant Starszy inspektor Maria Filipek, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 21 grudnia 2006r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego 1.uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego z dnia [...] Nr [...]; 2. zasądza od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej na rzecz skarżącego kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej z dnia [...] nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 k.p.a., art. 90 ust. 1 art. 91 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (tekst jednolity Dz.U. z 2002 r. Nr 207 poz.1761 z późn.zm.) oraz § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie pomocy finansowej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej na uzyskanie lokalu mieszkalnego (Dz.U. Nr132 poz.1235 z późn.zm.) utrzymno w mocy zaskarżoną przez J. B. decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego nr [...] z dnia [...] o odmowie przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.

W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że w dniu [...] września 1991 r. J. B. i na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego Repertorium A nr [...] otrzymał od swoich rodziców ½ domu mieszkalnego położonego w miejscowości Ł. Następnie w dniu [...] maja 2005 r. skarżący odkupił od rodziców pozostałą część domu zaciągając na ten cel kredyt hipoteczny w wysokości 17 000 zł.

W dniu [...] sierpnia 2005 r. sierż. J. B. złożył wniosek do Dyrektora Aresztu Śledczego o przyznanie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego o powierzchni odpowiadającej potrzebom jego rodziny. Decyzją z dnia [...] nr [...] organ odmówił skarżącemu przyznania pomocy finansowej. Od wskazanej decyzji sierż. J. B. odwołał się do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej wnosząc o ponowne rozpatrzenie wniosku o przyznanie prawa pomocy finansowej. W dniu [...] 2005 r. organ II instancji wydał decyzję uchylającą zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dyrektor Aresztu Śledczego dnia [...] wydał decyzję nr [...] o odmowie przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego. Od powyższej decyzji skarżący ponownie wniósł odwołanie, w którym wskazał, że spełnia warunki przyznania lokalu mieszkalnego określone w ustawie o Służbie Więziennej tj. jest funkcjonariuszem w służbie stałej, zajmowana przez jego rodzinę powierzchnia mieszkalna jest niższa niż określona w ustawie o Służbie Więziennej oraz, że zamieszkuje w miejscowości pobliskiej w rozumieniu powołanej wyżej ustawy. Skarżący spełnia również warunki określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości w sprawie pomocy finansowej przysługującej funkcjonariuszom służby więziennej, ponieważ zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, pomoc finansową przyznaje się jednorazowo funkcjonariuszowi, który spełnia warunki do przydzielenia mu lokalu mieszkalnego. Ponadto art. 90 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej przewiduje prawo do pomocy finansowej na uzyskanie domu jednorodzinnego.

Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymał w mocy zaskarżona decyzję i odmówił przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.

Na powyższą decyzję J. B. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, wnosząc o uchylenie decyzji obu instancji.

Wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2006 r. sygn. akt. III SA/Lu 108/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uchylił zaskarżoną Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Sąd uchylając decyzję wskazał na konieczność dokładnego zbadania stanu faktycznego, poprzez ustalenie czy skarżący jest właścicielem lub współwłaścicielem domu (nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym) położonego w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej, jaki jest jego udział we współwłasności tej nieruchomości i czy powierzchnia odpowiadająca temu udziałowi nie przekracza powierzchni mieszkalnej stanowiącej przesłankę przyznania pomocy finansowej. Sąd wskazał również na konieczność ustosunkowania się przy ponownym badaniu sprawy do zarzutów i wniosków skarżącego odnoszących się do decyzji organu I instancji.

Strona 1/5