Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant Starszy inspektor Ewa Lachowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 18 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi K.K. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia zasadniczej służby wojskowej uchyla zaskarżoną decyzję.
Wojskowy Komendant Uzupełnień w L. decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 3, art. 39 ust. 4 oraz art. 39a/ ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 2004 r. nr 241, poz. 2416 ze zm.), odmówił K. K. odroczenia zasadniczej służby wojskowej.
W uzasadnieniu tej decyzji podniesiono, że poborowy w dniu 14 lipca 2008 r. złożył odwołanie od karty powołania, w którym zawarł wniosek o udzielenie odroczenia zasadniczej służby wojskowej ze względu na sprawowanie opieki nad babcią S. K.
Organ I instancji stwierdził, że "Po zapoznaniu się z całością dokumentacji, tj. odwołaniem (...) oraz decyzjami Wójta Gminy K., nr [...] z dnia [...] 06.2008 (...) i nr [...] z dnia [...].07.2008 (...)", poborowy nie spełnia warunków do udzielenia odroczenia zasadniczej służby wojskowej".
Odwołanie od tej decyzji złożył K. K. zarzucając, że nie uwzględniono ostatecznej decyzji Wójta Gminy K. z dnia 5 czerwca 2008 r., w której odroczono mu pełnienie służby wojskowej na czas określony - 12 miesięcy.
Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w L. decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. Nr [...], utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że K. K. złożył wniosek o odroczenie zasadniczej służby wojskowej dopiero w odwołaniu od wręczonej mu karty powołania.
Decyzja wójta jest wiążąca dla wojewódzkiego komendanta uzupełnień jedynie w zakresie ustalenia koniczności sprawowania opieki, nie zaś w zakresie udzielenia odroczenia, o którym orzeka automatycznie organ wojskowy.
Decyzją Wójta Gminy K. z dnia 17 lipca 2008 r. orzeczono, że nie ma konieczności sprawowania przez poborowego bezpośredniej opieki nad babcią Stanisławą K.
Skargę sądową na powyższą decyzję złożył K. K., wnosząc o stwierdzenie jej nieważności. W uzasadnieniu skargi podniósł, że w obrocie prawnym funkcjonuje ostateczna decyzja Wójta Gminy K. z dnia [...] czerwca 2008 r., która dla organów wojskowych jest wiążąca. Wprawdzie Wójt Gminy K. w dniu 17 lipca 2008 r. wydał niekorzystną dla skarżącego decyzję, ale nie uchylił nią pierwotnej decyzji z dnia 5 czerwca 2008 r. Od tej ostatniej decyzji skarżący złożył odwołanie, które dotychczas nie zostało rozpatrzone.
W odpowiedzi na skargę Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w L. wnosił o jej oddalenie, podtrzymując argumentację przytoczoną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Sąd zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
W myśl art. 39 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, poborowemu udziela się odroczenia zasadniczej służby wojskowej na jego udokumentowany wniosek ze względu na wystąpienie jednej z przesłanek, wymienionych enumeratywnie w w/w przepisach.
Jedną z przesłanek jest konieczność sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny zamieszkałym wspólnie z poborowym, który ukończył siedemdziesiąty piaty rok życia, jeżeli nie ma innego pełnoletniego członka rodziny bliższego lub równego stopniem pokrewieństwa obowiązanego do sprawowania opieki - na czas sprawowania opieki (art. 39 ust. 3 ustawy).