Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski Sędziowie Sędzia WSA Robert Hałabis (sprawozdawca) Sędzia WSA Ewa Ibrom Protokolant Sekretarz sądowy Sylwia Bałaban po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 21 listopada 2019 r. sprawy ze skargi M. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz M. Ł. kwotę 2.200 zł (dwa tysiące dwieście złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. (nr [...]) Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w P. z dnia [...] r. (nr [...]), nakładającą na M. Ł. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą "F..H..U.. J.-M. S. P. P. H.-D. M. Ł.", karę pieniężną w wysokości 10.000 zł za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów.
Wskazane wyżej rozstrzygnięcia organów zapadły w następującym stanie faktycznym sprawy:
W dniu 12 grudnia 2017 r. funkcjonariusze P. Urzędu Celno-Skarbowego w P. przeprowadzili kontrolę samochodu ciężarowego marki S. o nr rej. [...], przewożącego 1000 litrów oleju napędowego o kodzie CN 2710. Z danych zawartych w dokumentach okazanych przez kierowcę pojazdu wynikało, że wysyłającym i przewoźnikiem była firma F..H..U.. J.-M. S. P. P. H.-D. M. Ł. z siedzibą w T., zaś odbierającym było Gospodarstwo Rolne T. D.. Towar przewożony był z Terminalu Paliw T. S. z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. do siedziby odbiorcy. W toku kontroli kierujący pojazdem okazał m.in. dokument zgłoszenia [...] Kontrolujący stwierdzili niezgodność dotyczącą numeru zezwolenia drogowego, bowiem w zgłoszeniu widniał numer zezwolenia drogowego nr [...], natomiast kierujący pojazdem okazał inny dokument, wypis nr [...] z zaświadczenia nr [...] na przewozy drogowe na potrzeby własne. Przebieg kontroli został utrwalony w protokole kontroli nr [...] z dnia [...] r., gdzie opisano ujawnione nieprawidłowości.
Decyzją z dnia [...] listopada 2018 r. Naczelnik P. Urzędu Celno-Skarbowego w P. nałożył na skarżącą M. Ł. karę pieniężną w wysokości 10.000 zł za naruszenie przepisów ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 708, z późn. zm.) - dalej jako "ustawa SENT".
Po rozpatrzeniu wniesionego przez skarżącą odwołania, decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji w całości.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przytoczył treść art. 3 ust. 2 pkt 1 lit. b oraz art. 5 ust. 1 ustawy SENT oraz wskazał na obowiązek przewoźnika uzupełnienia zgłoszenia o dane wymienione w art. 5 ust. 4 ustawy, przed rozpoczęciem przewozu. W toku kontroli ujawniono zaś, że strona będąca przewoźnikiem naruszyła art. 5 ust. 4 pkt 6, gdyż w zgłoszeniu SENT został wpisany numer zezwolenia drogowego 0318571 w sytuacji, gdy z dokumentu przedstawionego przez kierowcę w trakcie kontroli wynikało, że przewóz odbywał się na podstawie wypisu nr [...] zaświadczenia nr [...]. Zgodnie zaś z art. 22 ust. 2 ustawy SENT, w przypadku gdy przewoźnik nie uzupełni zgłoszenia o dane, o których mowa w art. 5 ust. 4, na przewoźnika nakłada się karę pieniężną w wysokości 10.000 zł. Organ odwoławczy zwrócił przy tym uwagę, że przepisy ustawy przewidują odpowiedzialność administracyjną podmiotów wykonujących przewozy drogowe i zaistnienie przesłanek tej odpowiedzialności jest wystarczające do zastosowania sankcji finansowych. Wskazując na przesłanki odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej zawarte w art. 22 ust. 3 ustawy SENT, organ odwoławczy stwierdził, że nie został wykazany ważny interes przewoźnika, ani nie zachodzi ważny interes publiczny w odstąpieniu od nałożenia kary. Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej jest wyjątkiem od zasady, która stanowi, że należności należy zapłacić. Odstąpienie to nie leży w interesie publicznym, ponieważ stanowi złamanie zasady obowiązku zapłaty i zmniejsza dochody publiczne. Organ uznał jednocześnie, że strona nie wykazała i nie udokumentowała ważnego interesu przewoźnika utożsamianego z wyjątkową sytuacją.