Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca) Sędziowie WSA Jerzy Drwal WSA Robert Hałabis Protokolant Referent Jacek Zięba po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 14 listopada 2019 r. sprawy ze skargi G. D. na decyzję Zarządu Województwa L. z dnia [...] [...] 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu środków europejskich stanowiących dofinasowanie udzielone na realizację projektu oddala skargę.
W dniu [...] maja 2011 r. G. D. (dalej skarżąca, beneficjent lub Gmina) zawarła z Województwem L. (Instytucją Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa L. na lata 2007-2013, dalej: organ lub instytucja zarządzająca) umowę nr [...] o dofinansowanie projektu pn. [...]. Dofinansowanie udzielone zostało z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (dalej EFRR) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa L. na lata 2007-2013, Działanie [...]: [...] (dalej RPO). Wysokość udzielonego dofinasowania wyniosła [...] zł, przy całkowitej wartości projektu w wysokości [...] zł. Umowa była trzykrotnie aneksowana. Ostatecznie wartość projektu ustalona została na kwotę [...]zł. Dofinansowanie ze środków europejskich wyniosło [...] zł. Środki na realizację projektu przekazywane były w dwóch trybach, tj. zaliczki oraz refundacji. Rozliczenie wydatków następowało na podstawie wniosków o płatność składanych przez beneficjenta nie częściej niż raz w miesiącu i nie rzadziej niż co trzy miesiące. Po zakończeniu budowy i oddaniu do użytkowania, infrastruktura została przekazana przez skarżącą do eksploatacji na rzecz [...], której zadaniem statutowym jest m.in. prowadzenie gospodarki ściekowej na terenie Gminy. Infrastruktura ta została przekazana nieodpłatnie w trybie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. 2019, poz. 869 z późn. zm.) oraz ustawy dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. 2018, poz. 2204 z późn. zm.).
Zgodnie z oświadczeniem beneficjenta o kwalifikowalności podatku VAT zawartym w sekcji K.4 wniosku o dofinansowanie ("Kwalifikowalność VAT") skarżąca nie mogła odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT. Jednocześnie zobowiązała się do zwrotu zrefundowanej w ramach projektu części poniesionego podatku VAT, jeżeli zaistnieją przesłanki umożliwiające beneficjentowi odzyskanie tego podatku na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.Dz.U.2018.2174 z późn. zm.). Mając na uwadze powyższe oświadczenia, refundacją w projekcie objęto wydatki przeznaczone na podatek VAT naliczany od nakładów inwestycyjnych. Podatek VAT w projekcie uznany został jako wydatek kwalifikowany.
W związku ze zmianą oceny kwalifikowalności VAT wynikającej z wyroku TSUE, wydanego w sprawie prejudycjalnej C-276/14 oraz z uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2016 r., sygn. I FPS 4/2015), Zarząd Województwa L. skierował między innymi do G. D. pismo, zawierające prośbę o ponowne przeanalizowanie możliwości odliczenia przez jednostki samorządu terytorialnego VAT w projektach współfinansowanych ze środków EFRR i złożenie w terminie 14 dni od otrzymania pisma, oddzielnych dla każdego projektu oświadczeń o rezygnacji z odzyskania VAT lub o działaniach już podjętych albo które zostaną podjęte w celu odzyskania VAT z urzędu skarbowego.