Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Czaja (spr.), Asesor WSA Małgorzata Fita, Sędzia NSA Maria Wieczorek, Protokolant Maria Filipek, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2004 r. sprawy ze skargi Rady Miasta na zarządzenie zastępcze Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę.
Zarządzeniem zastępczym z dnia [...] Wojewoda, działając na podstawie przepisu art. 98 a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) jako organ nadzoru, stwierdził wygaśniecie mandatu radnego Rady Miasta K. M.
W uzasadnieniu powyższego zarządzenia Wojewoda stwierdził, że pismem z dnia [...] listopada 2003 r. Burmistrz poinformował go o uchyleniu się przez Radę Miasta od ciążącego na niej obowiązku podjęcia, na podstawie art. 190 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159. poz. 1547), uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu radnego. Organ nadzoru podniósł, że z wymienionego pisma i z załączonego do niego postanowienia Prokuratury Rejonowej z dnia [...] sierpnia 2003 r. o zawieszeniu śledztwa przeciwko K. M. wynika, że radny Rady Miasta K. M. utracił prawo wybieralności. Stosownie do treści art. 190 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, utrata prawa wybieralności powoduje wygaśnięcie mandatu radnego. Zgodnie z art. 7 powołanej ustawy prawo wybieralności (bierne prawo wyborcze) przysługuje osobie mającej prawo wybierania do danej rady. Prawo wybierania (czynne prawo wyborcze) do danej rady ma każdy obywatel polski, który najpóźniej w dniu wyborów kończy 18 lat i stale zamieszkuje na obszarze działania tej rady (art. 5 w/w ustawy). W świetle cytowanych przepisów radnym może być jedynie osoba stale zamieszkująca na obszarze działania rady przez cały okres wykonywania mandatu.
Według art. 9 ustawy - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, przy ustalaniu faktu stałego zamieszkania stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 25 k.c. miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. O stałości pobytu osoby fizycznej na danym terytorium decyduje przede wszystkim takie przebywanie tej osoby, które ma cechy założenia tam ośrodka swoich osobistych i majątkowych interesów.
Zdaniem Wojewody, w przypadku K. M. istnieją obiektywne okoliczności pozwalające stwierdzić, iż faktycznie zaprzestał on stałego przebywania na terytorium działania Rady Miasta B. Organ nadzoru podkreślił, że radny K. M. podejrzany jest o popełnienie przestępstwa z art. 297 § 1 k.k., przy czym Prokurator Rejonowy zawiesił śledztwo wobec tego radnego w związku z niemożnością przedstawienia mu zarzutów i przesłuchania w charakterze podejrzanego. W uzasadnieniu stosownego postanowienia Prokurator Rejonowy stwierdził, że "z ustaleń poczynionych w sprawie wynika, iż podejrzany K. M. w dniu [...] kwietnia 2003r. wyjechał poza granice Polski, a aktualnie miejsce jego pobytu nie jest znane. Jak wynika z zeznań matki podejrzanego K. M., syn wyjechał wraz z żoną do Izraela i nie jest znany termin powrotu syna do kraju." Ponadto Prokurator Rejonowy zarządził poszukiwania K. M. za pośrednictwem Komendy Powiatowej Policji.