Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal,, Sędzia WSA Robert Hałabis (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 31 marca 2016 r. sprawy ze skargi P. WD Sp. z o.o. sp. komandytowej w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...], Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w B. P. z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...].SS, w sprawie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie określenia kary pieniężnej za urządzanie gry na automacie poza kasynem gry.

Rozstrzygnięcia te wynikają z tego, że postanowieniem z dnia [...] maja 2015 r. Naczelnik Urzędu Celnego w B. P. wszczął wobec P. W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w W. - postępowanie w sprawie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Pismem z dnia [...] czerwca 2015 r. wskazana Spółka wniosła o umorzenie ewentualnie o zawieszenia przedmiotowego postępowania.

W odpowiedzi na ten wniosek Naczelnik Urzędu Celnego w B. P. postanowieniem z dnia [...] czerwca 2015r. odmówił zawieszenia postępowania wszczętego z urzędu.

W zażaleniu Spółka - zaskarżając postanowienie organu I instancji - zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, to jest art. 201 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.; dalej jako "Ordynacja podatkowa"), poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, jakoby rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego w sprawach dotyczących kar pieniężnych za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry, rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego w sprawie sankcji karnej za urządzanie gier bez zezwolenia oraz rozstrzygnięcie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie konieczności niestosowania norm polskiej ustawy o grach hazardowych uznawanych przez Trybunał za techniczne, nie stanowiło zagadnienia wstępnego w rozumieniu art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. W konsekwencji skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości i zawieszenie postępowania.

Rozpatrując zażalenie Dyrektor Izby Celnej stwierdził, że przedmiot rozpoznawanej sprawy dotyczy rozstrzygnięcia kwestii proceduralnej na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem organ zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.

W ocenie organu, w rozpoznawanej sprawie żaden z powodów podanych w zażaleniu strony nie stanowi zagadnienia wstępnego, bez którego rozstrzygnięcia nie jest możliwe rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji w postępowaniu toczącym się przed Naczelnikiem Urzędu Celnego w B. P.. Takim zagadnieniem wstępnym nie jest zawisłość przed Sądem Najwyższym sprawy o sygn. I KZP 6/15, w związku z zagadnieniem prawnym zgłoszonym przez Sąd Okręgowy w C., o treści: "Czy konsekwencją uznania, że art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych jest przepisem technicznym w rozumieniu dyrektywy nr 98/34/WE, wobec faktu jego nienotyfikowania Komisji Europejskiej, brak jest możliwości pociągnięcia do odpowiedzialności karnoskarbowej za występek z art. 107 § 1 k.k.s. osób, które prowadzą grę losową, grę na automacie lub zakład wzajemny, wbrew zakazom zawartym w tymże przepisie", jak również pytanie prejudycjalne skierowane do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przez Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie sygn. V Kz 142/15, o treści: "czy przepis art. 8 ust. 1 Dyrektywy nr 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U.UE.L.98.204.37 z późn. zm.), może być interpretowany w ten sposób, że brak notyfikacji przepisów uznanych za mające charakter techniczny dopuszcza możliwość zróżnicowania skutków, to jest dla przepisów dotyczących swobód nie podlegających ograniczeniom przewidzianym w art. 36 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej brak notyfikacji skutkować powinien tym, że nie mogą być one stosowane w konkretnej sprawie będącej przedmiotem rozstrzygnięcia, zaś dla przepisów odnoszących się do swobód podlegających ograniczeniom z art. 36 Traktatu, dopuszczalna jest ich ocena przez sąd krajowy, będący jednocześnie sądem unijnym, czy mimo nienotyfikacji są one zgodne z wymogami art. 36 Traktatu i nie podlegają sankcji braku możliwości ich stosowania".

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej