Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędzia NSA Maria Wieczorek (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 19 maja 2009 r. sprawy ze skargi G. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej zwolnienia ze Służby Celnej oddala skargę.
Dyrektor Izby Celnej działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn.zm.) w związku z art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz.U. z 2004 r. Nr 156, poz.1641, z późn.zm.), po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia [...] stycznia 2009 r. rozstrzygniętej decyzją Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze Służby Celnej z dnia [...] lipca 2007 r., orzekł o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji,
W uzasadnieniu decyzji wskazał, że decyzją Nr [...] z dnia [...] grudnia 2008 r. Dyrektor Izby Celnej odmówił stwierdzenia nieważności decyzji nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze Służby Celnej z dnia [...] lipca 2007 r.
W dniu [...] stycznia 2009 r. do Izby Celnej wpłynął wniosek o ponowne rozpatrzenie przedmiotowej sprawy.
Zaskarżonej decyzji skarżąca zarzuciła naruszenie art. 156 § 1 pkt 2 kpa w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 8b ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej w brzmieniu obowiązującym do dnia 28 marca 2008 r., poprzez uznanie, że nie stanowiło rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpa zwolnienie funkcjonariusza celnego na podstawie powyższego przepisu ustawy o Służbie Celnej, w sytuacji, gdy w chwili wydawania decyzji o zwolnieniu w stosunku do tego funkcjonariusza nie był stosowany środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.
Wskazując na ten zarzut wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] o zwolnieniu ze Służby Celnej.
Organ stwierdził, że instytucja stwierdzenia nieważności decyzji należy do tzw. nadzwyczajnych trybów wzruszania decyzji administracyjnych, uregulowana jest w art. 156 i następnych kodeksu postępowania administracyjnego. Przesłanki na podstawie których organ administracji stwierdza nieważność decyzji wymienione są wyczerpująco w art. 156 § 1 kpa.
Z materiałów sprawy wynika, iż w dniu [...] lipca 2007 r. do Izby Celnej wpłynęła informacja z Prokuratury Apelacyjnej Wydział II ds. Przestępczości Zorganizowanej, iż w dniu [...] lipca 2007 r. G. S. została zatrzymana do śledztwa Ap II Ds. [...] oraz, że Sąd Rejonowy w dniu [...] lipca 2007 r. zastosował tymczasowe aresztowanie na okres trzech miesięcy z możliwością uchylenia tego środka po wpłaceniu poręczenia majątkowego.
W związku z tym, że ówcześnie obowiązujący art. 25 ust. 1 pkt 8b ustawy o Służbie Celnej przewidywał obligatoryjne zwolnienie ze służby celnej funkcjonariusza celnego w wypadku jego tymczasowego aresztowania, Dyrektor Izby Celnej w Białej Podlaskiej stwierdziwszy wypełnienie przesłanek z art. 25 ust. 1 pkt 8b, zwolnił skarżącą na podstawie cytowanego wyżej przepisu, co pozostawało w zgodzie z obowiązującymi wtedy przepisami prawa materialnego i przepisami postępowania.