Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant Asystent sędziego Dorota Winiarczyk - Ożóg, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi G. W. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] września 2014 r., Nr [...], Dyrektor Izby Celnej w [...] utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] lipca 2014 r., Nr [...], w sprawie odmowy zawieszenia postępowania wszczętego z urzędu w sprawie kary pieniężnej za urządzanie gier na automacie "[...]" nr [...].
Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w sprawie, której stan faktyczny przedstawia się następująco:
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2014 r., Naczelnik Urzędu Celnego w [...] wszczął z urzędu postępowanie w sprawie wymierzenia G. W. kary pieniężnej za urządzanie gier na automacie "[...]" nr [...].
W dniu [...] czerwca 2014 r. wpłynął do organu wniosek o zawieszenia postępowania w sprawie, z uwagi na przedstawione Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne "Czy przepisy art. 89 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych w zakresie, w jakim dopuszczają stosowanie wobec tej samej osoby fizycznej, za ten sam czyn kary pieniężnej i odpowiedzialności za przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 lub wykroczenie skarbowe z art. 107 § 4 ustawy z dnia 10 września 1999 roku - Kodeks karny skarbowy są zgodne z art. 2, art. 30 i art. 32 ust. 1 Konstytucji RP?". Zdaniem skarżącego, sprawa zarejestrowana w Trybunale Konstytucyjnym pod sygnaturą P 32/12 stanowi zagadnienie wstępne uzasadniające zawieszenie postępowania w myśl art. 201 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.).
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2014 r. organ I instancji odmówił zawieszenia postępowania, a postanowieniem z dnia [...] września 2014 r. organ II instancji utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.
W uzasadnieniu postanowienia II instancji organ wskazał, że zgodnie z art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej organ podatkowy zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.
Organ podniósł, że pod pojęciem zagadnienia wstępnego należy rozumieć sytuację, w której wydanie orzeczenia merytorycznego w sprawie będącej przedmiotem postępowania przed właściwym organem uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem wstępnego zagadnienia prawnego, zaś ocena tego zagadnienia wstępnego, gdyby ono samo w sobie mogło być przedmiotem odrębnego postępowania, należy ze względu na jego przedmiot do kompetencji innego organu państwowego niż ten, przed którym toczy się postępowanie w głównej sprawie. Natomiast jako inny organ należy rozumieć każdy organ państwowy uprawniony na podstawie przepisów prawa do podejmowania rozstrzygnięć w prawem przewidzianej formie.
W ocenie organu, postawione w sprawie P 32/12 pytanie pozostaje bez wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie w sprawie niniejszej. Organ podatkowy orzekając stosuje bowiem przepisy prawa materialnego obowiązujące w czasie wydawania rozstrzygnięcia. Powinien zatem samodzielnie dokonać ustaleń stanu faktycznego sprawy oraz jego oceny w świetle obowiązujących przepisów.