Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Hałabis Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom Sędzia WSA Iwona Tchórzewska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 marca 2021 r. sprawy ze skargi S. S. na postanowienie Wojewódzki Inspektor Sanitarny z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] września 2020 r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia [...] lipca 2020 r., nr [...], odmawiające wszczęcia postępowania w stosunku do K. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Z. Spółki komandytowej z siedzibą w L. w związku z przeprowadzoną oceną stanu technicznego balkonów przy ul. [...] w L..
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie sprawy.
Pismem z dnia [...] lipca 2020 r. S. S. skierował do Wojewódzki Inspektor Sanitarny wniosek o wszczęcie postępowania. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że w dniu [...] czerwca 2020 r. pracownik K. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Z. Spółki komandytowej w L. przeprowadził ocenę stanu technicznego balkonów przy ul. [...] w L.. Natomiast ze względu na stan epidemii pracownicy zarządcy nieruchomości nie powinni wchodzić do lokali mieszkalnych.
Wniosek skarżącego został przekazany zgodnie z właściwością Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu w L..
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2020 r., wydanym na podstawie art. 61a § 1 k.p.a., Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w L. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie. Organ pierwszej instancji podniósł, że brak jest norm prawa materialnego, z których skarżący mógłby wywodzić swój interes prawny we wszczęciu postępowania. W ocenie organu pierwszej instancji skarżący ma w tym zakresie co najwyżej interes faktyczny, wynikający z tego, że jest on zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy. Nie daje to jednak skarżącemu prawa do inicjowania postępowania administracyjnego w sprawie. Organ pierwszej instancji wyjaśnił również, że opisana we wniosku strony sprawa będzie rozpatrzona zgodnie z kompetencjami, a o jej rozstrzygnięciu strona zostanie powiadomiona odrębnym pismem.
S. S. wniósł zażalenie na postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L. z dnia [...] lipca 2020 r. Skarżący ponownie powołał się na okoliczność, że w dniu [...] czerwca 2020 r. pracownik K. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Z. Spółki komandytowej w L. przeprowadził ocenę stanu technicznego balkonów w okresie panującej epidemii koronawirusa. Natomiast ze względu na stan epidemii pracownicy zarządcy nieruchomości nie powinni wchodzić do lokali mieszkalnych zgodnie z ogłoszeniem o ograniczeniu osobistych kontaktów.
Utrzymując w mocy postanowienie organu pierwszej instancji Wojewódzki Inspektor Sanitarny w uzasadnieniu postanowienia z dnia [...] września 2020 r. wyjaśnił, że w świetle art. 28 k.p.a. stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Przymiot strony nie zależy od jakiegokolwiek zainteresowania wynikiem sprawy, a jedynie od interesu prawnego, który należy rozumieć jako interes wynikający z normy prawa materialnego. Aby tego rodzaju interes stanowił podstawę zakwalifikowania określonego podmiotu jako strony postępowania, musi pozostawać w bezpośrednim, konkretnym, indywidualnym i aktualnym związku z postępowaniem w określonej sprawie. Stwierdzenie istnienia takiego interesu wymaga zaistnienia związku o charakterze materialnoprawnym między obowiązującą normą prawa administracyjnego materialnego, a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa. Podmiot ma interes prawny w postępowaniu, jeżeli pomiędzy jego sytuacją prawną, a przedmiotem postępowania istnieje uzasadnione treścią normy prawa materialnego rzeczywiste powiązanie, które uprawnia podmiot do udziału w postępowaniu w charakterze strony. Od interesu prawnego uprawniającego do bycia stroną postępowania administracyjnego należy odróżnić interes faktyczny, który może mieć każdy, kto ze względu na swoją rzeczywistą sytuację lub subiektywne przekonanie, jest zainteresowany rozstrzygnięciem danej sprawy administracyjnej. W przypadku interesu faktycznego dany podmiot jest bezpośrednio zainteresowany korzystnym dla siebie rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, ale nie może tego zainteresowania poprzeć przepisami prawa, mającymi stanowić podstawę skutecznego żądania stosownych czynności organu. Natomiast podmiot, dla którego z przepisów prawa materialnego nie wynikają żadne uprawnienia ani obowiązki, nie ma przymiotu strony w świetle art. 28 k.p.a. i nie jest legitymowany do żądania wszczęcia postępowania, czy też kwestionowania zapadłych w tym postępowaniu rozstrzygnięć. Pojęcia strony należy poszukiwać przede wszystkim na gruncie prawa materialnego, czyli norm prawnych, które stanowią podstawę ustalania uprawnień lub obowiązków podmiotów.