Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal,, Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 11 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi M. Ż. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r., Nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego, po rozpatrzeniu odwołania M. Ż., utrzymał w mocy decyzję L. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2014 r., Nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.
Podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia:
W dniu [...] kwietnia 2014 r. na drodze krajowej nr 12 w miejscowości C. Nowe przeprowadzono kontrolę drogową samochodu marki Scania o numerze rejestracyjnym [...]. Pojazdem kierował M. F. K. Kierowca przewoził olej opalowy i paliwo silnikowe ze Ś. do miejscowości K. Kierowca wykonywał przewóz na rzecz M. Ż. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P. M. Ż. Kierowca nie okazał do kontroli zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego, licencji na wykonywanie transportu drogowego rzeczy ani zaświadczenia na wykonywanie przewozu drogowego na potrzeby własne.
Ustalenia z kontroli zawarto w protokole kontroli nr [...].
W toku postępowania administracyjnego organ uzyskał ze Starostwa Powiatowego w Ś. informację, że M. Ż. w dniu [...] kwietnia 2014 r. złożył wniosek o wydanie zaświadczenia na przewozy drogowe na potrzeby własne. Zaświadczenie oraz wypis do zaświadczenia zostały wydane w dniu [...] kwietnia 2014 r.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. L. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na M. Ż. karę pieniężną w wysokości 8000 zł za wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez wymaganego zaświadczenia.
Po rozpatrzeniu odwołania M. Ż., Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że w myśl art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1414 z późn. zm.), dalej: u.t.d., przewozy drogowe na potrzeby własne mogą być wykonywane po uzyskaniu zaświadczenia potwierdzającego zgłoszenie przez przedsiębiorcę prowadzenia przewozów drogowych jako działalności pomocniczej w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej. Przewóz na potrzeby własne - niezarobkowy przewóz drogowy to każdy przejazd pojazdu po drogach publicznych z pasażerami lub bez, załadowanego lub bez ładunku, przeznaczonego do nieodpłatnego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego osób lub rzeczy, wykonywany przez przedsiębiorcę pomocniczo w stosunku do jego podstawowej działalności gospodarczej, spełniający łącznie następujące warunki:
a) pojazdy samochodowe używane do przewozu są prowadzone przez przedsiębiorcę lub jego pracowników,
b) przedsiębiorca legitymuje się tytułem prawnym do dysponowania pojazdami samochodowymi,
c) w przypadku przejazdu pojazdu załadowanego - rzeczy przewożone są własnością przedsiębiorcy lub zostały przez niego sprzedane, kupione, wynajęte, wydzierżawione, wyprodukowane, wydobyte, przetworzone lub naprawione albo celem przejazdu jest przewóz osób lub rzeczy z przedsiębiorstwa lub do przedsiębiorstwa na jego własne potrzeby, a także przewóz pracowników i ich rodzin,