Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia NSA Marek Zalewski (spr.), Asesor WSA Małgorzata Fita, Protokolant Asystent sędziego Adam Traczyk, po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2004 r. sprawy ze skargi "[...]" Sp. Jawna- Z.Z., A.S., R.L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym 1. uchyla zaskarżoną decyzję. 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżących kwotę [...] złotych tytułem kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/10

III SA/Lu 100/04

U z a s a d n i e n i e

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), art. 34a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) i art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 137, poz. 1302); Dyrektor Izby Celnej po rozpatrzeniu odwołania z dnia [...] czerwca 2003 r. od decyzji Urzędu Skarbowego Nr [...] z dnia [...] odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za miesiące: wrzesień 2000 r. w kwocie 10.350 zł, październik 2000 r. w kwocie 16.910 zł, listopad 2000 r. w kwocie 12.457 zł, grudzień 2000 r. w kwocie 7.962 zł, styczeń 2001 r. w kwocie 5.577 zł, luty 2001 r. w kwocie 6.281 zł, marzec 2001 r. w kwocie 1.891 zł, kwiecień 2001 r. w kwocie 88 zł, maj 2001 r. w kwocie 0 zł; utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu [...] kwietnia 2003 r. do Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek "[...]" Spółka cywilna - Z. Z., A. S., R. L., o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym, za miesiące od września 2000 r. do maja 2001 r. Decyzją Nr [...] z dnia [...] dokonano odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za ww. miesiące.

W uzasadnieniu swojej decyzji Urząd Skarbowy stwierdził, że § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 105, poz. 1197 z późn. zm.), określający obowiązek podatkowy dla osób fizycznych, jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz osób prawnych zużywających towary określone w § 3 tego rozporządzenia do celów innych niż opałowe, w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2002 r. sygn. akt P 7/2000, jest niezgodny z art. 217 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r.

Ustalona konstytucyjnie bezwzględna wyłączność ustawy dla normowania wszystkich istotnych elementów stosunku podatkowego ma ten skutek, że upoważnienie zawarte w art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), do określenia przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia przypadków, gdy podatnikami akcyzy są osoby lub jednostki inne niż producent lub importer towarów akcyzowych nie może wywołać skutków prawnych. Urząd Skarbowy stwierdził, że niezgodność § 5 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1999 r. Ministra Finansów w sprawie podatku akcyzowego w związku z art. 35 ust. 4 ustawy o VAT z art. 217 Konstytucji, nie stwarza podstawy zwrotu podatku uiszczonego przez spółkę. Ponadto organ I instancji podniósł, że fundamentalną zasadą dla całego sytemu prawa jest to, że zwrot bezpodstawnego wzbogacenia należy się tylko temu, kosztem zubożenia którego wzbogacenie to nastąpiło. Ta zasada zdaniem organu musi być w całej rozciągłości stosowana w przypadku nadpłaty podatkowej. Oznacza to niemożność zwrotu podatku akcyzowego oraz przyznania go osobie, która dokonała wpłaty tego podatku na konto urzędu skarbowego. Niemożność zwrotu podatku akcyzowego zdaniem organu I instancji wynika ze szczególnych cech tego podatku należącego do kategorii tzw. podatków konsumpcyjnych.

Strona 1/10