Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek, Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Asesor Monika Krzyżaniak (spr.), Protokolant asystent sędziego Żywilla Krac, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 stycznia 2005 r. sprawy ze skargi Z.N. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę
Decyzją z dnia [...] Nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w P., działając na podstawie art. 104 k.p.a. i art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998r. Nr 90, poz. 575 z późn. zm.), nie stwierdził u Z.N. choroby zawodowej pod postacią zespołu wibracyjnego postaci nerwowo-naczyniowej, wymienionej w poz. 22.1 wykazu chorób zawodowych, określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115). W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, iż w dniu 15 października 2002r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w P. skierował Z.N. na badania w celu rozpoznania choroby zawodowej w oparciu o otrzymane zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej, sugerujące związek przyczynowy pomiędzy wieloletnim narażeniem zawodowym skarżącego na wibracje i związane z tym uszkodzenie słuchu, zaburzenia neurasteniczne i zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym. W orzeczeniu lekarskim nr [...] z dnia[...], wystawionym przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy - Centrum Profilaktyczno-Lecznicze w Ł. podano, iż obserwacja w kierunku choroby zawodowej pod postacią zespołu wibracyjnego postaci naczyniowo-nerwowej dała wynik negatywny. W uzasadnieniu opinii lekarskiej napisano, iż Z.N. pracował w latach 1964-2001 na stanowiskach: górnika ładowacza, kierowcy ciągnika, kierowcy samochodów Kamaz i Biełaz, operatora łamacza oraz ratownika straży przemysłowej, a od roku 1999 przebywa na rencie z ogólnego stanu zdrowia - obustronny ubytek słuchu. Zarówno pomiary wibracji jak i hałasu nie wykazywały przekroczenia normatywów higienicznych w okresie 1996 - 2000, co prawda inspekcja sanitarna nie dysponowała danymi w okresie 1977 - 1995, ale samochody, na których przeprowadzono pomiary są tymi samymi pojazdami, których używano w okresie wcześniejszym. Wskazano, iż podejrzenie choroby zawodowej oraz jej rozpoznanie może nastąpić u pracownika lub byłego pracownika w okresie jego zatrudnienia w narażeniu zawodowym lub po zakończeniu pracy w takim narażeniu, nie później jednak niż w okresie wskazanym w wykazie chorób zawodowych. W przypadku narażenia na wibrację okres ten wynosi maksymalnie 3 lata. Z uwagi na to, iż wyniki badań specjalistycznych nie są typowe dla narażenia na wibrację, jak również nie notowano podczas pracy przekroczeń normatywów dla wibracji, zdaniem lekarza wystawiającego orzeczenie lekarskie nr [...], brak jest podstaw do rozpoznania choroby zawodowej.