Dnia 23 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska - Sakrajda, Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, , Protokolant Pomocnik sekretarza - Bartosz Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2013 roku sprawy ze skargi S. F. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. nr [...] z dnia [...].
Decyzją z dnia [...] nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł., działając na podstawie art. 12 ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 63, poz. 322), oraz art. 138 § 1 pkt 2 kpa w zw. z art. 105 kpa i w związku z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 1 sierpnia 2002 r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (Dz. U. Nr 132, poz. 1121), uchylił w całości decyzję nr 2 Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia u S.F. choroby zawodowej pod postacią nowotworu złośliwego płuca lewego wywołanego działaniem promieniowania jonizującego z prawdopodobieństwem indukcji przekraczającym 10% i umorzył postępowanie organu I instancji.
Powyższe rozstrzygnięcie wydano w oparciu o następujący stan faktyczny:
Decyzją Nr [...] z dnia [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł. na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115) i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpoznaniu odwołania S.F. od decyzji Nr 13 Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia 4 czerwca 2008 r. o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej pod postacią nowotworu złośliwego płuca lewego wywołanego działaniem promieniowania jonizującego, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Od powyższej decyzji S.F. wniósł odwołanie. Organ odwoławczy ustalił, że sprawa S.F. była przedmiotem postępowania rozpoznawczego prowadzonego w latach 1997-1998 w Przychodni Konsultacyjno-Diagnostycznej Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w Ł., a następnie w Przychodni Chorób Zawodowych IMP w Ł.. W wyniku przeprowadzonych wówczas badań i oceny narażenia zawodowego nie znaleziono podstaw do uznania związku przyczynowego między rozpoznanym u S.F. nowotworem płuca a narażeniem zawodowym na promieniowanie jonizujące. Z uwagi na fakt, iż przeprowadzone aktualnie postępowania diagnostyczno-rozpoznawcze nie dało podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej organ II instancji, w wyniku rozpoznania odwołania strony, decyzją Nr [...] z dnia [...] utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.
Wyrokiem z dnia 4 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Łd 607/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił decyzje organów I i II instancji. Jak wynika z uzasadnienia orzeczenia, w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 czerwca 2008 roku w sprawie P 23/07 (Dz.U. Nr 116 poz.740), w którym Trybunał orzekł, iż zarówno art. 237 § 1 pkt 2 i 3 Kodeksu pracy (w zakresie w jakim nie określa wytycznych dotyczących treści rozporządzenia), jak i rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 roku w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz.1115) są niezgodne z art. 92 ust.1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Sąd odmówił zastosowania w niniejszej sprawie niekonstytucyjnych przepisów rozporządzenia z dnia 30 lipca 2002 roku. W związku z czym Sąd nie dokonał merytorycznej oceny zaskarżonej decyzji. Stwierdził, że decyzja ta, jak również poprzedzająca ją decyzja organu administracji I instancji zostały wydane z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy.