Dnia 18 października 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Protokolant asystent sędziego Anna Łuczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2012 roku sprawy ze skargi W. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie w podatku akcyzowym oddala skargę.
Decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Celnej w Ł. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Celnej w Ł.z dnia[...].
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny:
Dyrektor Izby Celnej w Ł. decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł.z dnia [...] określającą W.B. zobowiązanie w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące od lipca do grudnia 2002r w łącznej kwocie 544 314,00 zł. Powyższą decyzję W. B. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który wyrokiem sygn. akt I SA/Łd 1341/07 oddalił skargę. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi strona zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 31 maja 2010r., sygn. akt I GSK 760/09 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.
Wnioskiem z dnia [...]. pełnomocnik W.B.wniósł na podstawie art. 240 §1 pkt 8 Ordynacji podatkowej o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł.z dnia [...] oraz o uchylenie powyższych decyzji w całości. Uzasadniając wniosek pełnomocnik strony powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2011 r., w którym orzeczono że art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2011, nr 41, poz. 214 i nr 53, poz. 273) w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz. U. nr 137, poz. 1302), w zakresie, w jakim wyłącza odpowiednie stosowanie art. 54 § 1 pkt 1 i 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60, ze zm.), jest niezgodny z art. 84 w związku z art. 64 ust. 1 i 2, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W ocenie pełnomocnika W. B. ww. orzeczenie ma istotne znaczenie w przedmiotowej sprawie, albowiem stanowiło ono podstawę wydania zaskarżonej decyzji przez organ I instancji.
Dyrektor Izby Celnej w Ł. postanowieniem z dnia [...]. wznowił na wniosek strony postępowanie w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...].
Po przeprowadzeniu postępowania Dyrektor Izby Celnej w Ł. decyzją z dnia [...] odmówił uchylenia decyzji ostatecznej z dnia [...].
Od ww. decyzji pełnomocnik strony złożył odwołanie, w którym zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił, że jest niezgodne z art. 240 § 1 pkt 8 Ordynacji podatkowej. Zdaniem pełnomocnika organ podatkowy powinien uchylić lub zmienić decyzję, której dotyczy wniosek o wznowienie postępowania, albowiem zawiera ona jako podstawę prawną przepis art. 31 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej, który został uznany przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 18 października 2011 r. SK 2/10 za niezgodny z Konstytucją RP. Pełnomocnik podał, że decyzję wymiarową należy uchylić lub zmienić poprzez wykreślenie z jej treści niekonstytucyjnego przepisu art. 31 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej.