Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Sędziowie Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędzia WSA Ewa Alberciak (spr.) Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi D. R. na zarządzenie Wójta Gminy [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wniosku o uchylenie zarządzenia w przedmiocie powołania Gminnej Komisji Problemów Alkoholowych 1. stwierdza, że zaskarżone zarządzenie wydane zostało z naruszeniem prawa; 2. zasądza od Wójta Gminy [...] na rzecz D. R. kwotę 557,00 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zarządzeniem z dnia [...] roku Wójt Gminy L., działając na podstawie art. 41 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 ze zm.), powołał Gminną Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, w treści zarządzenia wymieniając imiennie członków Komisji, a następnie zarządzeniem z dnia [...] r. uzupełnił skład osobowy Komisji o jednego członka.
Pismem z dnia [...] r. D. R.wezwał Wójta Gminy L. do usunięcia naruszenia prawa powstałego w związku z wydaniem zarządzenia z dnia [...] roku. Wskazał, że w skład Komisji powinny wchodzić osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, a osoby wymienione w zarządzeniu takiego przeszkolenia w momencie powołania nie posiadały. Nadto zarzucił, że w skład Komisji wchodzi Wójt Gminy L. jako jej Przewodniczący, a jednocześnie do kompetencji Wójta należy wydawanie zezwoleń na sprzedaż alkoholi, do czego konieczne jest uzyskanie pozytywnej opinii tej właśnie Komisji. D. R. wskazał, że w związku z posiadaniem zezwolenia na sprzedaż alkoholu i przyszłą koniecznością ubiegania się o takie zezwolenie jego interes prawny jest uzasadniony.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie, Wójt Gminy L. poinformował D.R., że każdy z członków Komisji posiada stosowne przeszkolenie. Wskazał nadto, iż przepis art. 41 ust. 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi nie zawiera wymogu, aby osoby wchodzące w skład komisji musiały być przeszkolone z chwilą powołania. Nie określa również terminu w jakim przeszkolenie to musi nastąpić, jak również nie zawiera zakazu, z którego wynikałoby, że wójt nie może być przewodniczącym komisji.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi D.R.wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia. Uzasadniając powtórzył zarzuty zawarte w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa. Ponadto wskazał, iż w jego ocenie udział Wójta w pracach Komisji w charakterze jej Przewodniczącego, narusza art. 24 § 1 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.).
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy L. wniósł o jej oddalenie.
Na rozprawie w dniu 21 lutego 2007 roku pełnomocnik organu złożył do akt sprawy zarządzenie Wójta Gminy L. nr [...] roku w sprawie powołania Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, uchylające zaskarżone zarządzenie oraz zarządzenie z dnia [...] roku.
Po rozpoznaniu skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 27 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Łd 395/06 oddalił skargę D. R.. Sąd powołując się na przepis art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.) wskazał, iż uprawnienie do wniesienia skargi na uchwałę lub zarządzenie organu gminy ma nie tylko mieszkaniec tej gminy, której organ podjął kwestionowaną uchwałę lub wydał zarządzenie, ale każdy, czyj interes prawny został naruszony (nie wystarczy samo zagrożenie) aktem organu gminy. W ocenie Sądu skarżący bezsprzecznie wykazał, iż jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność na terenie Gminy L., w zakresie sprzedaży alkoholi. W związku z powyższym, chcąc kontynuować prowadzoną działalność, będzie musiał wystąpić o ponowne wydanie zezwoleń (po upływie okresu ważności obecnie posiadanych). Ponowny wniosek skarżącego opiniowany będzie przez Komisję powołaną w jego ocenie niezgodnie z prawem. Jednocześnie z pism skarżącego wynika, że naruszenia interesu prawnego doszukuje się on w zdarzeniu przyszłym i niepewnym, powołuje się zatem na zagrożenie naruszenia, które może nastąpić, ale nie musi. W ocenie Sądu, taka okoliczność wyłącza skarżącego z kręgu osób legitymowanych do złożenia skargi na podstawie art. 101 § 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, a to z kolei uzasadnia oddalenie skargi.