Dnia 18 czerwca 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi -Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędziowie Asesor WSA Ewa Alberciak (spr.) Sędzia NSA Janusz Nowacki Protokolant asystent sędziego Anna Łuczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2008 roku sprawy ze skargi R. S. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania administracyjnego oddala skargę.
III SA/Łd 73/08
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...], wydanym na podstawie art. 98 § 1 w zw. z art. 101 i art. 123 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), Komendant Miejski Policji w Ł. odmówił zawieszenia postępowania administracyjnego l.dz. [...] w sprawie zwolnienia ze służby w Policji sierż. szt. R. S.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wyjaśniono, że wnioskiem z dnia 18 października 2007 roku pełnomocnik strony wskazując jako podstawę działania art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. wniósł o zawieszenie postępowania administracyjnego l.dz. [...] w sprawie zwolnienia ze służby w Policji sierż. szt. R. S. do czasu zakończenia postępowania karnego prowadzonego przeciwko oskarżonemu sierż. szt. R. S. o czyn z art. 228 § 3 kk. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że z uwagi na fakt zmiany składu orzekającego sprawa karna nie została zakończona wyrokiem i w świetle prawa sierż. szt. R. S. w chwili obecnej jest niewinny zarzucanego mu przestępstwa, a decyzja dotycząca dalszego zatrudnienia sierż. szt. R. S. powinna opierać się na wyniku procesu karnego.
Organ I instancji wskazał, że zgodnie z art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. organ administracji zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Jednakże art. 41 ust. 2 pkt 9 ustawy o Policji nie uzależnia możliwości rozwiązania stosunku służbowego w tym trybie od wcześniejszego wyniku postępowania karnego, będącego przyczyną zawieszenia policjanta w czynnościach służbowych. Ponadto omawiany przepis prawa zezwala przełożonemu właściwemu w sprawach osobowych na rozważenie zasadności rozwiązania stosunku służbowego przed zakończeniem prowadzonego przeciwko policjantowi postępowania karnego.
Komendant Miejski Policji w Ł. stwierdził, że mając powyższe na względzie oraz konieczność zapewnienia prawidłowego wykonywania zadań w Sekcji Ruchu Drogowego Komendy Miejskiej Policji w Ł. należało orzec jak na wstępie.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożył pełnomocnik R. S. W uzasadnieniu podał, że Prokuratura Okręgowa w Ł. Wydział V Śledczy prowadziła pod sygn. akt [...] śledztwo przeciwko m.in. R. S.. 30 października 2006 r. został skierowany do Sądu Rejonowego w Ł. dla Ł. W. III Wydział Karny akt oskarżenia, w którym postawiono mu zarzut popełnienia czynu określonego w art. 228 § 3 k.k. Obecnie toczy się postępowanie przed Sądem w przedmiotowej sprawie (sygn. akt [...]). Samo stwierdzenie, że wynik innego postępowania może mieć, a nawet niewątpliwie będzie miał wpływ na losy sprawy administracyjnej, stanowi podstawę do zawieszenia postępowania. Za takim rozwiązaniem optują przesłanki natury celowościowej i ekonomiki postępowania. Konieczność dokonania ustaleń faktycznych w sprawie karnej powinna być łączona z zagadnieniem wstępnym w postępowaniu administracyjnym. Z orzeczeniem Sądu karnego wiążą się określone skutki procesowe, co rodzi po stronie organu administracji obowiązek zawieszenia postępowania administracyjnego. Dalsze bowiem prowadzenie tegoż postępowania mogłoby przesądzać o winie R. S., a toczące się postępowanie przed Sądem Rejonowym w Ł. dla Ł. W. III Wydział Karny zmierza do oczyszczenia z zarzutów oskarżonego i uniewinnienia go. Świadkowie bowiem kategorycznie zaprzeczyli zasadności oskarżenia R. S. i w swoich zeznaniach dobitnie zanegowali jego sprawstwo i winę. Tym samym dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego stanowiłoby naruszenie zasady domniemania niewinności. Ponadto podniósł, że dalsze pozostawanie R. S. bez pracy pociąga za sobą bardzo dotkliwe skutki dla niego i jego najbliższej rodziny. R. S. nie dokonywał żadnych czynności, które zmierzałyby do przewlekłości postępowania. Cieszy się on bardzo dobrą opinią, co potwierdza m.in. złożona do akt sprawy opinia o służbie wydana przez Naczelnika Sekcji Ruchu Drogowego Komendy Miejskiej Policji w Ł., nigdy nie toczyło się przeciwko niemu żadne postępowanie dyscyplinarne, a co więcej był wielokrotnie nagradzany. Podał, że norma przepisu art. 41 ust. 2 pkt 9 ustawy o Policji ma charakter fakultatywny i została pozostawiona tzw. uznaniu administracyjnemu. Stąd też decyzja podejmowana na podstawie tego przepisu powinna uwzględnić zarówno interes społeczny, jak i słuszny interes strony (art. 7 k.p.a.). Postępowanie karne uzyskuje szczególne znaczenie prawne, jeżeli jest zakończone prawomocnym wyrokiem skazującym. Nie należy tej intencji ustawodawcy, zawartej w art. 41 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, pomijać przy interpretacji przesłanki fakultatywnego przypadku zwolnienia ze służby. Działanie takie bowiem byłoby sprzeczne z konstytucyjną zasadą domniemania niewinności.