Dnia 26 września 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.), Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, , Protokolant specjalista- Dominika Janicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2014 roku sprawy ze skargi S. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] o odmowie przyznania S. Z. dodatku mieszkaniowego od 1 kwietnia 2014r.
Przedstawiając stan sprawy organ drugiej instancji wskazał, że przyczyną odmowy przyznania skarżącemu dodatku mieszkaniowego przez organ pierwszej instancji było stwierdzenie, że zajmuje on lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej większej od przysługującej normatywnej powierzchni a udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej przekracza 60%, co w sytuacji tej oznacza, że dodatek mieszkaniowy nie przysługuje.
W odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji skarżący wskazał, że wnioskuje i oczekuje przyznania dodatku mieszkaniowego nie do całości metrażu, ale do powierzchni normatywnej 35 m2.
Rozpoznając to odwołanie organ drugiej instancji podniósł, że zgodnie z wolą ustawodawcy wyrażoną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o dodatkach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013r., poz. 966 ze zm.), zwanej dalej u.d.m., normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny (dom jednorodzinny), zwana dalej "normatywną powierzchnią" w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego, nie może przekraczać 35 m2 dla jednej osoby. Skarżący zajmuje lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej wynoszącej 51,30 m2. Stosownie do normy prawnej zawartej w ust. 5 art. 5 u.d.m. - dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż 30 % albo o 50 % pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60 %. Skarżący zajmuje lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej wynoszącej 51,30 m2. Zatem powierzchnia tego lokalu przekracza dopuszczalny normatyw o więcej niż 30 % . W rozpatrywanej sprawie nie ma zastosowania sytuacja, o której mowa w art. 5 ust. 5 pkt 2 u.d.m., gdzie nastąpiłoby przekroczenie powierzchni normatywnej o 50 %. Nie jest bowiem spełniony wymóg, aby udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej lokalu nie przekraczał 60 % . W odniesieniu do lokalu, który zajmuje strona wynosi on 80,76 %. Co za tym idzie, dodatek mieszkaniowy nie przysługuje. Z konstrukcji powołanej wyżej normy prawnej w sposób jednoznaczny wynika, że dla odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego z uwagi na przekroczenie dopuszczalnej normatywnej powierzchni lokalu mieszkalnego zamieszkiwanego przez określoną w ustawie ilość osób, bez znaczenia pozostaje wielkość tego przekroczenia. Normy prawne zawarte w ustawie o dodatkach mieszkaniowych mają charakter obligatoryjny i z tego też względu nie jest możliwe przyznanie dodatku mieszkaniowego z pominięciem warunków w niej określonych. Omawiana regulacja prawna nie daje zatem podstaw organom administracji do działania w ramach uznania administracyjnego i co za tym idzie -uznaniowego przyznania dodatku mieszkaniowego. Z tych też względów nie jest możliwe przyznanie dodatku mieszkaniowego proporcjonalnie do powierzchni normatywnej. Przy wydawaniu decyzji o przyznaniu dodatku mieszkaniowego organ administracji zobligowany jest do ścisłego stosowania przepisów ustawy o dodatkach mieszkaniowych. Mimo więc niskiego dochodu 174,60 zł, co kwalifikowałoby stronę zgodnie z art. 3 ust. 1 u.d.m., do przyznania dodatku, wobec nie spełnienia warunku o którym mowa w art. 5 ust 5 u.d.m. dodatek ten nie może być przyznany.