Gdy chodzi o orzekanie w przedmiocie interpretacji Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że systemowe odczytanie treści art. 134 p.p.s.a. oraz art. 14 b- 14h Ordynacji podatkowej prowadzi do wniosku, że organ wydający interpretację jest niejako "związany" merytorycznie zakresem problemu, jaki strona przedłoży we wniosku. Natomiast sąd administracyjny kontrolując prawidłowość interpretacji nie może wykroczyć poza granice danej sprawy, które wyznaczyły:
- stan faktyczny przedstawiony we wniosku,
- stan prawny wskazany przez wnioskodawcę,
- zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie wnioskodawcy.
W rozpoznawanej sprawie punktem wyjścia do rozważań jest hipotetyczny przyszły stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę we wniosku. Wynika z niego, że Spółka planuje poszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą o sprzedaż detaliczną i hurtową olejów smarowych i smarów o kodach [...],[...],[...]. W ocenie Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie ww. produktów przeznaczonych na cele inne niż opałowe bądź napędowe nie powinno podlegać w Polsce opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Podstawą zarzutów naruszenia przepisów prawa materialnego sformułowanych przez Spółkę jest przyjęcie, że do produktów, które nabywa w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. olejów smarowych, a które następnie sprzedaje odbiorcom krajowym z przeznaczeniem innym niż dla celów napędowych i opałowych nie znajdują zastosowania przepisy Dyrektywy Energetycznej.
W ocenie Skarżącej skoro na gruncie europejskiego systemu opodatkowania akcyzą oleje smarowe wykorzystywane inaczej niż jako paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania nie mogą być przedmiotem zharmonizowanego opodatkowania akcyzą, to w konsekwencji przepisy ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym ( Dz. U. z 2009 r. nr 3, poz. 11 ze zm. ) traktującej oleje smarowe przeznaczone na cele inne niż napędowe i opałowe jako wyroby akcyzowe i nakładające na nie ciężar podatkowy na takich samych zasadach jak w przypadku wyrobów przeznaczonych do celów napędowych lub opałowych są niezgodne z Dyrektywą Energetyczną. W konsekwencji niezgodność polskich przepisów z Dyrektywą Energetyczną dotyczy także obowiązków administracyjnych związanych z obrotem olejami smarowymi.
Przede wszystkim, wobec tak sformułowanego pytania, zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy ma wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE, który zapadł w dniu 12 lutego 2015 r. w sprawie C-349/13 Oil Trading Poland sp. z o.o.. W wyroku tym Trybunał orzekł, że:
"Artykuł 3 ust. 3 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania oraz art. 1 ust. 3 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12, należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one temu, aby produkty nienależące do zakresu stosowania tych dyrektyw, takie jak oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż napędowe i grzewcze, były objęte podatkiem regulowanym przez zasady identyczne jak te dotyczące systemu ujednoliconego podatku akcyzowego, ustanowionego przez rzeczone dyrektywy, jeżeli fakt objęcia rzeczonych produktów tym podatkiem nie powoduje formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.". Wyrok Trybunału dotyczył już stanu prawnego wprowadzonego ustawą z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011, Nr 108, poz.626 ze zm.).