Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2014 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu oddala skargę
Decyzją z dnia [...] nr[...] , działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) Dyrektor Izby Celnej w Ł. utrzymał w mocy własną decyzję nr [...] z dnia [...] odmawiającą A. W. stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego [...] w Ł. nr [...] z dnia [...]
Powyższe rozstrzygnięcie wydano w oparciu o następujący stan faktyczny:
A. W. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą A wystąpiła z wnioskiem z dnia 3 kwietnia 2014 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego [...] nr [...] z dnia [...]
Decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Celnej w Ł. odmówił stwierdzenia nieważności powyższej decyzji.
Od decyzji Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] A. W. pismem z dnia 28 maja 2014 r. złożyła odwołanie, w którym wniosła o uchylenie w całości skarżonej decyzji oraz przekazanie sprawy do ponownego rozstrzygnięcia przez organ podatkowy, który wydał zaskarżoną decyzję.
Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie przepisów:
1. art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej poprzez błędną wykładnię przepisu,
2. art. 199 a § 1 Ordynacji podatkowej poprzez brak uwzględnienia zgodnego zamiaru stron i celu czynności oraz brak odwołania się do znaczenia podatkowego zdarzenia a jedynie do cywilistycznych skutków czynności prawnych,
3. art.191 Ordynacji podatkowej poprzez dokonanie subiektywnej oceny materiału dowodowego,
4. art.124 Ordynacji podatkowej poprzez niedostateczne wyjaśnienie stronie przesłanek wydania skarżonej decyzji.
Po zapoznaniu się z treścią odwołania i aktami sprawy Dyrektor Izby Celnej wydał decyzję utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji.
W jej uzasadnieniu powołał brzmienie art. 247 §1 Ordynacji podatkowej. Powołał się na orzecznictwo oraz w doktrynę odnoszące się do kwestii rażącego naruszenia prawa. Wskazał, iż zarzut rażącego naruszenia prawa musi wynikać z przesłanek nie budzących wątpliwości. Zatem tam, gdzie zastosowanie przepisu prawa wymaga jego interpretacji i subsumcji do konkretnego stanu faktycznego, nie może być mowy o rażącym naruszeniu prawa.
Dyrektor Izby Celnej w Ł. stwierdził, że prawidłowo oceniono w decyzji z dnia [...] odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego [...] w Ł. z dnia[...] , że decyzja organu pierwszej instancji nie narusza przepisu art. 247 § 1 pkt 3 w związku z dokonaniem przez organy odmiennej wykładni przepisów prawa materialnego.
Przedmiotem postępowania prowadzonego przez Naczelnika Urzędu Celnego [...] w Ł. było określenie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego pojazdu samochodowego marki Mitsubishi Montero nr [...] w wysokości 7.553,00 zł.
Weryfikując prawidłowość wydanej decyzji organ odwoławczy stwierdził, że stanowisko Naczelnika Urzędu Celnego [...] w Ł. jest prawidłowe i zgodne z obowiązującymi przepisami. W decyzji z dnia [...] prawidłowo powołał przepisy prawa materialnego, które były podstawą do podjęcia rozstrzygnięcia. Dokonał subsumpcji stanu prawnego do faktycznego, uznając nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód za osobowy. Naczelnik Urzędu Celnego [...] w Ł. prawidłowo przeanalizował treść przepisów Ordynacji podatkowej i ustawy o podatku akcyzowym. Natomiast fakt, że strona dokonała odmiennej niż organy podatkowe interpretacji tych przepisów nie stanowi przesłanki do stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji.