Dnia 2 września 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak Sędzia NSA Janusz Nowacki Protokolant referent-stażysta Renata Tomaszewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 września 2016 roku sprawy ze skargi A.W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania oddala skargę. D.Cz.
Decyzją z dnia [...],nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Ł. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz.U. z 2015r., poz. 613 ze zm.), dalej O.p., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego II w Ł. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania decyzji Naczelnika Urzędu Celnego II w Ł. z dnia [...], nr [...] określającej A.W. zobowiązanie podatkowe w opłacie paliwowej za okres od stycznia do grudnia 2009r.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne.
Decyzją z dnia 20 czerwca 2013r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił A.W. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za okres od stycznia do grudnia 2009r. Organ kontroli skarbowej w toku postępowania kontrolnego ustalił, że A.W. prowadząc działalność gospodarczą nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego, a dokonywał sprzedaży wyrobów akcyzowych - paliwa ciekłego, od którego na wcześniejszych fazach obrotu nie był odprowadzony podatek akcyzowy, przy czym źródła pochodzenia tego paliwa nie udało się ustalić. Od ww. decyzji strona nie wniosła odwołania, zatem stała się ona decyzją ostateczną w administracyjnym toku instancji.
Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Celnego II w Ł. z określił A.W. zobowiązanie podatkowe w opłacie paliwowej za okres od stycznia do grudnia 2009r. Od powyższej decyzji strona nie złożyła odwołania.
Pismem z dnia 29 lipca 2015r. A.W. wystąpił do Naczelnika Urzędu Celnego II w Ł. z wnioskiem o wznowienie postępowania podatkowego w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Naczelnika Urzędu Celnego II w Ł. z dnia [...] i umorzenie postępowania wymiarowego we wskazanym zakresie. Jako podstawę prawną wznowienia postępowania skarżący wskazał art. 240 § 1 pkt 1 i pkt 5 w zw. z art. 241 § 1 i art. 244 § 1 O.p. Do wniosku, jako dowód zaistnienia wskazanych przesłanek strona załączyła kserokopie dwóch wyroków karnych, tj.: wyroku z dnia 21.09.2011r. sygn. akt [...], w którym Sąd Rejonowy dla Ł.-Ś. w Ł., VI Wydział Karny, uznał oskarżonego B.W. (pełnomocnika A.W.) za winnego zarzucanych mu czynów wymienionych w sentencji tego wyroku. Powyższy wyrok uprawomocnił się dnia 29.09.2011r. i dotyczy zdarzeń i okoliczności, które miały miejsce w okresie od lutego 2007r. do grudnia 2008r. oraz wyroku z dnia 3 grudnia 2012r., sygn. akt [...], w którym Sąd Rejonowy w P., VII Wydział Karny uznał B.W. za winnego zarzucanego mu czynu wymienionego w sentencji tego wyroku. Powyższy wyrok uprawomocnił się dnia 11.12.2012r. i dotyczy zdarzeń i okoliczności, które miały miejsce w okresie od 2 stycznia 2009r. do 30 grudnia 2010r.
Postanowieniem z dnia 16 września 2015r. Naczelnik Urzędu Celnego II w Ł. wznowił postępowanie zakończone decyzją ostateczną Naczelnika Urzędu Celnego II w Ł. z dnia [...].
Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Celnego II w Ł. odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego II w Ł. z dnia [...] określającej A.W. zobowiązanie podatkowe w opłacie paliwowej za okres od stycznia do grudnia 2009r. Odmawiając uchylenia decyzji, organ wskazał, że decyzja określająca zobowiązanie podatkowe w opłacie paliwowej jest konsekwencją decyzji wymiarowej Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia 20 czerwca 2013r., a przedstawione przez stronę prawomocne wyroki skazujące w żadnym przypadku nie stanowią istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lun nowych dowodów, które mogłyby wpłynąć na odmienne rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.