Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej
Sentencja

Dnia 4 września 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Alberciak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki, Sędzia NSA Teresa Rutkowska, , Protokolant Sekretarz sądowy - Bartosz Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2014 roku sprawy ze skargi J. P. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/9

Decyzją z dnia [...] r. Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję[...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. o odmowie umorzenia J. P. kary pieniężnej, wynikającej z decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r.

W uzasadnieniu organ drugiej instancji wyjaśnił, że decyzją z dnia [...] r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na J. P. karę pieniężną w kwocie 6 000 zł z tytułu naruszenia przepisów ustawy o transporcie drogowym.

W związku z powyższym strona pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. złożyła wniosek o umorzenie nałożonej ww. kary pieniężnej. Podała, że jest na emeryturze, a świadczenie które pozostaje po potrąceniu przez komornika należności wynosi 741,72 zł i nie wystarcza na zakup potrzebnych leków. Jest osobą chorą z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Jego stan zdrowia ulega ustawicznemu pogorszeniu. Wnioskodawca podniósł, że w 2008 r. został całkowicie pozbawiony majątku przez komornika. Od 2009 r. nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Do pisma załączył odcinek emerytury, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności oraz informację o stanie zaległości w sprawie egzekucyjnej.

W odpowiedzi na wezwanie organu pierwszej instancji do przedłożenia oświadczenia majątkowego wraz z wymaganymi dokumentami wskazanymi w formularzu oświadczenia, wnioskodawca złożył oświadczenie o majątku, dochodach i źródłach utrzymania, potwierdzenie przekazu pocztowego, druk z ZUS wraz ze wskazaniem, że z powodu egzekucji administracyjnej świadczenie ulega zmniejszeniu.

W wyniku przeprowadzonego postępowania [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego wydał w dniu [...] r. decyzję o odmowie umorzenia kary pieniężnej.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie. Podniosła, że spełnia wszystkie ustawowe przesłanki uzasadniające umorzenie nałożonej kary pieniężnej poza faktem, że jeszcze żyje. Ponadto wnioskodawca podał, że w obecnej sytuacji finansowej nie stać go na zakup leków i leczenie przez co jego stan zdrowia systematycznie ulega pogorszeniu. Komornik odebrał mu dorobek życia, a obecnie pozostały mu tylko długi. Nałożona kara jest nieadekwatna do popełnionego przez niego naruszenia i ma nadzieję, że uległa przedawnieniu.

Wydając opisaną na wstępie decyzję, organ drugiej instancji podniósł, że zgodnie z obowiązującym prawem umorzenie w całości należności pieniężnej, która została nałożona decyzją administracyjną w związku z naruszeniem postanowień ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym oraz pozostałych przepisów, do których zastosowanie ma załącznik do ustawy o transporcie drogowym możliwe jest na podstawie art. 56 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. nr 157, poz. 1240). Zgodnie z art. 64 ust. 1 wskazanej ustawy, właściwy organ na wniosek zobowiązanego może udzielać określonych w art. 55 ulg w spłacie zobowiązań z tytułu należności, o których mowa w art. 60. Sposób rozstrzygnięcia sprawy w przedmiocie umorzenia kary pieniężnej ustawodawca pozostawił swobodnemu uznaniu kierownikowi państwowej jednostki budżetowej lub dysponentowi części budżetowej. Zgromadzenie materiału dowodowego, w oparciu o który organ administracyjny podejmuje decyzję, wymaga współdziałania ze strony dłużnika, który będąc zainteresowany pomyślnym rozpoznaniem podania powinien przedłożyć wszelkie niezbędne dokumenty oraz te, które w jego ocenie przemawiają za pozytywnym rozstrzygnięciem jego sprawy. Pismem z dnia 23 stycznia 2013 r. organ wezwał wnioskodawcę do przedstawienia wszelkich dokumentów, które w jego ocenie przemawiają za pozytywnym rozpatrzeniem wniosku. Strona przesłała oświadczenie o majątku, dochodach i źródłach utrzymania, potwierdzenie przekazu pocztowego oraz druk z ZUS wraz ze wskazaniem, że z powodu egzekucji administracyjnej świadczenie ulega zmniejszeniu. Z kopii druku z ZUS z dnia 1 marca 2012 r. o wysokości zwaloryzowanej emerytury wynika, że wnioskodawcy została przyznana emerytura w kwocie 1 248,05 zł miesięcznie, a wysokość świadczenia do wypłaty po dokonaniu potrąceń wynosi 741,72 zł miesięcznie. Organ odwoławczy stwierdził więc, że wnioskodawca mimo trudnej sytuacji zdrowotnej posiada stały dochód. Ustawowe regulacje egzekucji administracyjnej zakładają ograniczenia w prowadzeniu egzekucji w stosunku do należności otrzymywanych przez stronę i przewidują daleko posuniętą ochronę dłużnika.

Strona 1/9