Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie Sędzia NSA Janusz Furmanek /spr/. Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Protokolant Asystent sędziego Jarosław Szkudlarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2009 r. sprawy ze skargi Wojewódzkiego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej - A w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...]. nr SKO.[...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie wydania decyzji potwierdzającej uprawnienia do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz Wojewódzkiego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej - A w Ł. kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
W dniu 20 marca 2008 roku Wojewódzki Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Centrum Leczenia Chorób Płuc i Rehabilitacji w Ł. złożył wniosek do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej Ł. - B. o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do bezpłatnych świadczeń opieki zdrowotnej chorego J. S., bezdomnego. We wniosku świadczeniodawca wskazał, że J. S. został przyjęty do Szpitala Chorób Płuc w T. w dniu 14 marca 2008 roku. Przyjęcie wynikało ze wskazań życiowych - stanu zagrażającego życiu.
Decyzją z dnia [...] nr [...], wydaną na podstawie art.104 k. p. a. i 105 § 1 k. p. a., art. 54 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. nr 210, poz. 2135), Prezydent Miasta Ł. umorzył postępowanie w sprawie wydania decyzji potwierdzającej uprawnienia do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych.
W uzasadnieniu wskazano, że sprawa stała się bezprzedmiotowa z uwagi na zgon strony - J. S. w dniu 22 marca 2008 roku. Decyzja powyższa skierowana została do J. S. oraz do wiadomości Szpitala Chorób Płuc w T.
Od powyższej decyzji odwołał się Wojewódzki Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Centrum Leczenia Chorób Płuc i Rehabilitacji w Ł. Zaskarżonej decyzji zarzucił:
- naruszenie przepisów postępowania, tj.:1) art. 105 § 1 k.p.a. w związku z art. 28 k.p.a. poprzez ich błędną interpretację i przyjęcie, że śmierć nieubezpieczonego jako strony winna skutkować umorzeniem postępowania; 2) art. 7 k.p.a. w związku z art. 54 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przez brak podjęcia kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy; 3) art. 77 k.p.a. w związku z art. 54 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych poprzez zaniechanie zebrania materiału dowodowego w sposób wyczerpujący; 4) art. 75 k.p.a. w związku z art. 54 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych poprzez brak dopuszczenia takich środków dowodowych, które mogły przyczynić się do rozpoznania sprawy;
- naruszenie prawa materialnego, tj.: 1) art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w związku z art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej przez ich nieuwzględnienie. Strona odwołująca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i o orzeczenie co do istoty sprawy tj. potwierdzenie prawa J. S. do świadczeń opieki zdrowotnej, względnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. W uzasadnieniu odwołania wskazano, że organ umarzając postępowanie w sprawie wydania decyzji potwierdzającej uprawnienia do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych nie przeprowadził wymaganych okolicznościami sprawy czynności dowodowych uzasadniających takie umorzenie. Zdaniem strony zgodnie bowiem z art. 54 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, dokumentem potwierdzającym prawo do świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 jest decyzja wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, potwierdzająca to prawo, przy czym zgodnie z ust. 3 powołanego przepisu podmiotem uprawnionym do wszczęcia postępowania jest w przypadku stanu nagłego świadczeniodawca udzielający świadczenia opieki zdrowotnej złożony niezwłocznie po udzieleniu świadczenia. Jeżeli zatem wszczęcie niniejszego postępowania nastąpiło na wniosek Wojewódzkiego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej Centrum Leczenia Chorób Płuc i Rehabilitacji w Ł., to w takim wypadku zgodnie z art. 61 k.p.a. w niniejszej sprawie stroną jest właśnie Skarżący, zaś nieubezpieczony jest jedynie swojego rodzaju "beneficjentem" świadczenia opieki zdrowotnej. J. S. zostały udzielone świadczenia opieki zdrowotnej, ponieważ prawnym obowiązkiem Szpitala było podjęcie działań mających na celu ratowanie zdrowia i życia pacjenta. Obowiązek udzielenia pomocy w tzw. "przypadkach nagłych" wynika bowiem wprost z art. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej. Zgodnie bowiem ze wskazanym przepisem okoliczności wymienione w art. 5, ani żadne inne okoliczności nie mogą stanowić podstawy do odmowy udzielenia świadczenia zdrowotnego, jeżeli osoba zgłaszająca się do zakładu opieki zdrowotnej potrzebuje natychmiastowego udzielenia świadczeń zdrowotnych ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia. Zdaniem strony odwołującej w toku postępowania nie zostało zakwestionowane, iż J. S. w momencie przyjęcia do szpitala znajdował się w stanie zagrażającym życiu. Stan ten był na tyle poważny, że po 8 dniach hospitalizacji pacjent zmarł. Szpital miał zatem obowiązek podjęcia leczenia J. S., mimo iż pacjent był nieubezpieczony, gdyż jego stan wyczerpywał przesłanki określone w art. 7 powołanej ustawy. Strona odwołująca podniosła, że wynik toczącego się postępowania wszczętego na jej wniosek zgodnie z art. 54 ust. 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, z pewnością oddziałuje na sferę jej obowiązków wynikających wprost z art. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej. Skoro zatem stroną niniejszego postępowania jest Wojewódzki Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej Centrum Leczenia Chorób Płuc i Rehabilitacji w Ł., a decyzja Prezydenta Miasta Ł. miała jedynie potwierdzić prawa do świadczeń opieki zdrowotnej, umorzenie postępowania jest bezpodstawne i zapadło z naruszeniem art. 105 k.p.a.