Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie wymeldowania
Sentencja

Dnia 14 października 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Protokolant asystent sędziego Anna Łuczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2010 roku sprawy ze skargi M. L. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wymeldowania 1) oddala skargę; 2) przyznaje radcy prawnemu A. K. prowadzącemu Kancelarię Radcy Prawnego w Ł. przy ul. [...] kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa osiemdziesiąt) złotych obejmującą stawkę podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej przyznanej skarżącemu z urzędu i nakazuje wypłacić powyższą kwotę radcy prawnemu A. K. z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Ewidencja ludności
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją z dnia [...]r., nr [...] Wojewoda[...], działając na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tj. Dz.U. z 2006 r. Nr 139 poz. 993 ze zm.); art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...]r., nr [...] o wymeldowaniu M. L. z pobytu stałego w lokalu nr 2 przy ul. A. w Ł.

Powyższe rozstrzygnięcie wydane zostało w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny:

Pismem z dnia 24 lutego 2010 r. Zakład Gospodarki Mieszkaniowej W.-S. w Ł. wystąpił do Urzędu Miasta Ł. Delegatury Ł. - W. z wnioskiem o wymeldowanie M. L. z lokalu położonego w Ł. przy ul. A. 30/2. Strona wnioskująca podniosła, iż zarówno z oględzin lokalu przeprowadzonych w dniu 25 listopada 2009 r., jak i oświadczeń mieszkańców nieruchomości wynika, że w lokalu tym od dłuższego czasu nikt nie przebywa. Do wniosku załączono kserokopię wyroku zaocznego Sądu Rejonowego dla Ł. -W. w Ł., Wydział I Cywilny z dnia 10 września 2008 r., sygn. akt I C 235/07 nakazującego M. L. opróżnienie przedmiotowego lokalu oraz orzekającego o braku prawa do lokalu socjalnego. Wyrokowi sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Decyzją z dnia [...]r., nr [...]Prezydent Miasta Ł. orzekł o wymeldowaniu M. L. z pobytu stałego pod powyżej wskazanym adresem, uznając iż w sprawie wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych.

M. L. wniósł odwołanie do Wojewody[...]. Podniósł, iż wywiad przeprowadzony przez administrację nie jest wiarygodny. Podał, że w okresie kiedy opiekował się swoim chorym ojcem pracował po 12 godzin na dobę. Wychodził wcześnie rano i wracał późnym wieczorem. Podał ponadto, że choruje na wirusowe zapalenie wątroby typu "C", co wymaga odizolowania się od bliskich. Podniósł, iż w dniu 19 kwietnia 2010 r. odbyła się sprawa rozwodowa i wnosił o unieważnienie wyroku Sądu Rejonowego dla Ł.-W. w Ł. Wydział I Cywilny z dnia 10 września 2008 r., sygn. akt I C 235/07 i o przydzielenie lokalu socjalnego.

Decyzją z dnia [...]r. Wojewoda [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy wskazał, iż materialnoprawną podstawą rozstrzygnięcia stanowiły przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Wojewoda [...] podniósł, iż przepisy powołanej ustawy mają przede wszystkim charakter porządkowy, a ich celem jest zapewnienie zgodności rejestracji miejsca pobytu osób ze stanem faktycznym. Jednym ze sposobów realizacji powyższego celu jest uprawienie organów administracji do wydania decyzji o wymeldowaniu osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się. W przedmiotowej sprawie ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że M. L. opuścił lokal położony w Ł. przy ul. A. 30/2 w 2007 r. Powyższą okoliczność potwierdza zarówno kontrola meldunkowa przeprowadzona przez VI Komisariat KMP w Ł., jak i znajdujące się w aktach sprawy oświadczenie skarżącego z dnia 17 marca 2010 r., zgodnie z którym opuszczenie przedmiotowego lokalu nastąpiło w dniu 16 lipca 2007 r. Od tego czasu strona zamieszkuje w Ł. przy ul. B. 23/9. Organ odwoławczy wskazał nadto, iż w aktach sprawy znajduje się kserokopia wyroku Sądu Rejonowego dla Ł.-W. w Ł. Wydział I Cywilny z dnia 10 września 2008 r., sygn. akt I C 235/07 nakazującego M. L. opuszczenie lokalu nr 2 przy ul. A. 30 w Ł. Mając powyższe na uwadze Wojewoda [...] uznał, iż dalsze utrzymywanie zameldowania M. L. na pobyt stały w przedmiotowym lokalu, w którym nie przebywa i w którym, zgodnie z wyrokiem sądu z dnia 10 września 2008 r., nie ma prawa przebywać, byłoby utrzymywaniem rejestracji fikcyjnej, pozostającej w sprzeczności z obowiązującym prawem. Odnośnie wniosku o przydział lokalu socjalnego organ odwoławczy pouczył skarżącego, iż w tym zakresie winien on złożyć stosowny wniosek do Prezydenta Miasta Ł.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6050 Obowiązek meldunkowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Ewidencja ludności
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda