Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), Protokolant asystent sędziego Tomasz Naraziński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04 lipca 2006 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. nr [...] z dnia [...]; 2. przyznaje adwokatowi B. M. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. A lok. [...] kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) złotych obejmującą podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu M.B. i kwotę powyższą nakazuje wypłacić adwokatowi B. M. z funduszów Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Ł.
Decyzją nr [...] z dnia [...] Prezydent Miasta Ł. na podstawie art.7 ust.6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. nr 71 poz.734 z późn. zm.) odmówił M. B. przyznania prawa do dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu stwierdzono, iż miesięczne wydatki mieszkaniowe w rodzinie M. B. wynoszą 203,93 zł zaś średni miesięczny dochód na jedną osobę wynosi 373,75 zł. Ograniczenie wydatków mieszkaniowych wynosi 183,54 zł(203,93żl x 90%). Dodatek mieszkaniowy dla czteroosobowej rodziny stanowi różnicę pomiędzy wydatkami na mieszkanie (ograniczonymi do 90%) a 12% łącznego dochodu rodziny. W przypadku M.B. różnica ta wynosi 4,14zł(183,54zł - 0,12 x 1495zł). 2% najniższej emerytury wynosi 11,25zł(562,58zł x 2%). Kwota dodatku mieszkaniowego jest niższa od 2% najniższej emerytury a więc dodatek mieszkaniowy nie przysługuje. Mając to na uwadze organ administracji orzekł jak w sentencji decyzji.
Odwołanie od wymienionej decyzji złożył M. B. podnosząc, iż do wyliczenia dodatku mieszkaniowego nie zostały uwzględnione wydatki na fundusz termomodernizacyjny - 63,63zł i domofon - 1,50zł. Nadto w sposób sprzeczny z prawem ograniczono wydatki mieszkaniowe do 90%.
Decyzją nr [...] z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., na podstawie art.138 § 1 pkt.1 kpa, art.2, art.3 ust.1,2 i 3, art.4, art.6 i art.7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. nr 71 poz. 734 z późn. zm.), § 2 ust.1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz. U. nr 156 poz.1817 z późn. zm.) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, iż zgodnie z treścią art.6 ust.1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. wysokość dodatku mieszkaniowego stanowi różnicę między wydatkami, o których mowa w ust.3-6, przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego, a kwotą stanowiącą wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości 12% dochodów gospodarstwa w gospodarstwie 2-4 osobowym. W myśl art.6 ust.3 wymienionej ustawy wydatkami poniesionymi przez osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy są świadczenia okresowe ponoszone przez gospodarstwo domowe w związku z zajmowanym lokalem mieszkalnym. Takimi wydatkami są czynsz, opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na lokale mieszkalne w spółdzielni mieszkaniowej, zaliczki na koszty zarządu nieruchomością wspólną, odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego, inne opłaty za używanie lokalu mieszkalnego, opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych, wydatek stanowiący podstawę obliczania ryczałtu na zakup opału. Wydatkami takimi nie są wydatki poniesione z tytułu ubezpieczeń, podatku od nieruchomości, opłat za wieczyste użytkowanie, opłat za gaz przewodowy i energię elektryczną dostarczane do lokalu mieszkalnego na cele bytowe.