Dnia 4 lutego 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi -Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) Protokolant asystent sędziego Anna Łuczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2009 roku sprawy ze skargi M. M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia choroby zawodowej 1.uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. nr [...] z dnia [...]; 2. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. na rzecz skarżącego M. M. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł. decyzją z dnia [...], Nr [...] (znak: [...]), po rozpatrzeniu odwołania M. M., utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...], Nr [...] (znak: [...]) o odmowie stwierdzenia u M. M. choroby zawodowej pod postacią zatrucia przewlekłego substancjami chemicznymi.
Jak wynika z treści decyzji z dnia [...], organ I instancji odmówił stwierdzenia u M. M. choroby zawodowej pod postacią przewlekłego zatrucia substancjami chemicznymi wymienionej w pozycji 1 wykazu chorób zawodowych określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 roku w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115). Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 104 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego i art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 roku o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006 roku Nr 122, poz. 851 ze zm. ). W uzasadnieniu organ wskazał, że M. M. zatrudniony był w okresie od dnia 24 lipca 2000 roku do chwili obecnej w Zakładach "A." Z. K. na stanowisku specjalisty d/s programowania i technologii produkcji oraz na podstawie postępowania wyjaśniającego. W toku postępowania administracyjnego M. M. został przebadany w Poradni Chorób Zawodowych w Ł. (orzeczenie lekarskie Nr [...]) oraz w Klinice Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy w Ł. (orzeczenie lekarskie Nr [...]). Oba orzeczenia stwierdzały brak podstaw do rozpoznania określonej choroby zawodowej.
Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego organ I instancji stwierdził brak podstaw do uznania u M. M. choroby zawodowej pod postacią przewlekłego zatrucia substancjami chemicznymi, ponieważ nie został spełniony warunek konieczny zawarty w § 2 ust. 1 rozporządzenia. Przepis ten stanowi, iż przy zgłaszaniu podejrzenia, rozpoznawaniu i stwierdzaniu chorób zawodowych uwzględnia się choroby ujęte w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że choroba została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanej "narażeniem zawodowym". Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł. przeprowadził postępowanie wyjaśniające w zakładzie pracy i ustalił, że do obowiązków zawodowych zainteresowanego należało programowanie i nastawianie szydełkarek płaskich, obrabianie wzorów dziewiarskich na maszynach, ustalanie parametrów technologicznych wyrobów dziewiarskich, nadzorowanie jakościowe i ilościowe bieżącej produkcji, współpraca produkcyjna z prasowaczkami elementów dziewiarskich i z oddziałem szwalni swetrowej, usuwanie prostych awarii na szydełkarkach płaskich. Charakter pracy strony wymagał przebywania na dziewiarni swetrowej i szwalni swetrowej. Raz w roku, w okresie od marca do czerwca, na dziewiarni swetrowej odbywało się czyszczenie szydełkarek płaskich, którym zajmowali się dziewiarze. Opis procesu czyszczenia, ilość zużytych substancji przy czyszczeniu szydełkarek wynika z karty oceny narażenia zawodowego sporządzonej przez organ. W trakcie dochodzenia epidemiologicznego ustalono, że M. M. z racji wykonywania obowiązków zawodowych, przebywał od 1/3 do 2/3 czasu pracy na dziewiarni swetrowej i szwalni swetrowej, a więc również mógł przebywać w czasie któregokolwiek z etapów czyszczenia maszyn lub jego części.