Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Teresa Rutkowska Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Protokolant Asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2010 r. sprawy ze skargi L. J. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie obniżenia dodatku służbowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego w Ł. z dnia [...] nr [...]; 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. na rzecz skarżącej L. J. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] roku nr [...] (znak [...]) Dyrektor Aresztu Śledczego w Ł. obniżył z dniem [...] r. skarżącej L.J. dodatek służbowy do wysokości 200 złotych
W uzasadnieniu podniesiono, iż przeprowadzono czynności wyjaśniające dotyczące dokonania przez osadzonego samouszkodzenia w postaci zażycia nadmiernej ilości leku o przedłużonym działaniu (N.). Wykazano niewłaściwe wykonywanie przez L.J. obowiązków służbowych i znaczne obniżenie uzyskiwanych w służbie wyników. W toku tego postępowania stwierdzono, że L.J. wydała osadzonemu w dniu [...] r. silnie działający lek w ilości czterokrotnie przekraczającej maksymalną dawkę dobową.
Organ I instancji wskazał, że taki stan rzeczy potwierdziła skarżąca w notatce służbowej z dnia [...] r., wykazując w niej także nieznajomość obowiązujących w tym względzie przepisów prawa powszechnie obowiązującego oraz regulacji wewnętrznych, a w szczególności rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 października 2003 r.
w sprawie szczegółowych zasad, zakresu i trybu udzielania świadczeń zdrowotnych osobom pozbawionym wolności. Organ wskazał również, ze skarżąca w notatce powołuje się również na nieobowiązujące Zarządzenie wewnętrznego Nr [...] Dyrektora Aresztu Śledczego w Ł. z dnia [...] w sprawie zasad obrotu lekami w Areszcie Śledczym w Ł. (...). Organ I instancji wyjaśnił, że przepis regulujący sferę postępowania z lekami w Areszcie Śledczym w Ł., był już w między czasie trzykrotnie zmieniany i dostosowywany do obowiązujących standardów.
W związku z powyższym organ I instancji uznał, że sposób postępowania skarżącej z lekami w dniu [...] r. był wynikiem stosowania przez nieprawidłowej i sprzecznej z przepisami praktyki w tym zakresie i uznał także niezgodność działania skarżącej z jej zakresem obowiązków z dnia [...] r., a w szczególności pkt 14, który zobowiązuje pielęgniarkę do wykonywania zleceń lekarskich z zakresu farmakologii, poprzez przygotowanie i wydawanie osadzonym indywidualnych dawek leków. Organ uznał stwierdzone uchybienia sposobie pełnienia służby mają charakter rażący i ciągły i stanowią podstawę do stwierdzenia znacznego obniżenia poziomu wykonywanych zadań i wyników osiąganych przez skarżącą w służbie i obniżył dodatek służbowy do wysokości 200 złotych miesięcznie.
W odwołaniu L.J. wniosła o uchylenie decyzji w całości, ewentualnie uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Wskazała, że wydana decyzja personalna wynika z błędnego stosowania przez Dyrektora Aresztu przepisów prawa, regulacji wewnętrznych AS w Ł., jak również z błędów w ocenie materiału dowodowego i błędu w ustalaniu stanu faktycznego sprawy. Podniosła, że postępowanie wyjaśniające prowadzone było przez osobę - A.J., która podlegała wyłączeniu od prowadzenia sprawy na podstawie § 14 Instrukcji Dyrektora Generalnego w sprawie informowania o wypadkach nadzwyczajnych - jako osoba bezpośrednio zainteresowana wynikiem sprawy. Ten zarzut czyni postępowanie i wydaną w jego następstwie decyzję nieważnymi i stanowi o konieczności jego ponownego przeprowadzenia w całości.