Sprawa ze skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek za okres od 1 listopada 2020 r. do 30 listopada 2020 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Sędziowie Sędzia WSA Joanna Wyporska-Frankiewicz, Asesor WSA Anna Dębowska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 26 stycznia 2022 r. znak: 420000/40-42_60-62/243279/2021 w przedmiocie odmowy prawa do zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek za okres od 1 listopada 2020 r. do 30 listopada 2020 r. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 19 listopada 2021 r. znak: 420000/70-73/42550/2021.

Uzasadnienie strona 1/12

Decyzją z 26 stycznia 2022 r., znak: 420000/40-42_60-62/243279/2021, wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 31zq ust. 8 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tekst jedn.: Dz. U. 2021 r., poz. 2095 ze zm.), zwanej dalej "ustawą COVID-19", Zakład Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy decyzję własną z 19 listopada 2021r., znak: 420000/70-73/42550/2021 o odmowie prawa do zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek za okres od 1 listopada 2020 r. do 30 listopada 2020 r.

W uzasadnieniu organ administracji przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy podniósł, że 7 stycznia 2021 r. E.S. złożyła wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacenia należności z tytułu składek.

Decyzją z 3 lutego 2021 r., znak: 420000/71/6032/2021/RDZ-B6, Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił skarżącej zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek za okres od 1 listopada 2020 r. do 30 listopada 2020 r. z uwagi na fakt, że podany we wniosku kod PKD 56.10.A nie został potwierdzony w bazie CEIDG jako kod przeważającej działalności zgłoszonej na 30 września 2020 r. Na 30 września 2020 r. w bazie CEIDG widnieje kod PKD przeważającej działalności 47.25.Z, który nie uprawnia do zwolnienia z opłacania składek zgodnie z ustawą o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Modyfikacja we wpisie w CEIDG w zakresie zmiany przeważającego kodu PKD, tj. zastąpienie wartości 47.25.Z kodem 56.10.A nastąpiła 17 grudnia 2020 r.

Na decyzję z 3 lutego 2021 r. E.S. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Wyrokiem z 2 czerwca 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił decyzję z 3 lutego 2021 r.

W uzasadnieniu wyroku sąd przychylił się do prezentowanego w orzecznictwie stanowiska, zgodnie z którym zawarte w art. 31zo ust. 10 ustawy COVID-19 sformułowanie "działalność oznaczona według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007, jako rodzaj przeważającej działalności" odnosi się do faktycznie (rzeczywiście) prowadzonej działalności gospodarczej przez składek. Sąd podkreślił, że rejestr podmiotów REGON prowadzony jest dla potrzeb statystyki publicznej, której celem jest zapewnienie rzetelnego, obiektywnego administracji publicznej oraz podmiotów gospodarki narodowej o sytuacji ekonomicznej, demograficznej, społecznej oraz środowiska naturalnego (art. 3 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej - tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 443). Podanie do rejestru danych niezgodnych z rzeczywistością albo ich niezaktualizowanie nie pociąga za sobą zakazu prowadzenia działalności innej niż objętej kodami PKD wpisanymi w rejestrze podmiotów REGON. Rejestr ma charakter formalny i bazuje na oświadczeniach wiedzy podmiotów obowiązanych do przekazywania danych, które nie podlegają merytorycznej weryfikacji. Wskazano również, że ani ustawa o statystyce publicznej, ani ustawa COVID-19, nie zawierają definicji wyrażenia "przeważająca działalność gospodarcza". Wyjaśnia je dopiero rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 listopada 2015 r. w sprawie sposobu i metodologii prowadzenia i aktualizacji krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, wzorów wniosków, ankiet i zaświadczeń. W myśl § 9 ust. 2 pkt 1 wskazanego rozporządzenia, rodzaj przeważającej działalności ustala się odpowiednio, w przypadku osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, których celem jest osiągnie zysku, zakładów działalności gospodarczej: stowarzyszeń, organizacji społecznych, fundacji, związków zawodowych, kościołów - na podstawie procentowego udziału poszczególnych rodzajów działalności w ogólnej wartości przychodów ze sprzedaży lub, jeżeli nie jest możliwe zastosowanie tego miernika - na podstawie udziału pracujących. O przeważającej działalności nie może zatem świadczyć sam wpis do rejestru podmiotów REGON, ponieważ przepisy regulujące funkcjonowanie tej ewidencji określają warunki, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie, kiedy i jaka działalność może być uznana za przeważającą. Decyduje jednak o tym podmiot składający oświadczenie wiedzy, w oparciu o wytyczne określone w rozporządzeniu. W związku z powyższym dokonując wykładni dyspozycji art. 31zo ust. 10 ustawy COVID-19 nie można pominąć przedstawionego wyżej znaczenia pojęcia przeważającej działalności, jeżeli podważona zostanie aktualność wpisu w rejestrze podmiotów REGON. W ocenie sądu, w zaistniałym stanie faktycznym, w którym widoczna jest sprzeczność kodu PKD podana przez skarżącą we wniosku, a kodem PKD ustalonym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na 30 września 2020 r., organ winien przed wydaniem decyzji zwrócić się do skarżącej o złożenie stosownych wyjaśnień oraz przedłożenie odpowiednich dowodów na poparcie jej twierdzeń na podstawie art. 79a k.p.a. Sąd wskazał, że w ponownie przeprowadzonym postępowaniu, organ wezwie skarżącą do przedłożenia stosownych dowodów, z których wynikałoby, że prowadzona przez nią faktyczna działalność gospodarcza w przeważającym zakresie odpowiada kodowi PKD 56.10.A wymienionemu w art. 31zo ustawy COVID-19. Jednocześnie organ ma wyjaśnić, jakie dokumenty może przedstawić skarżąca w celu wykazania rzeczywiście prowadzonej działalności gospodarczej oraz prawidłowości podanego przez nią kodu PKD, np. kopii faktur oraz paragonów fiskalnych, a także innych dokumentów mających potwierdzić, że w firmie w roku 2018, 2019, 2020 wartość przychodu od sprzedaży z działalności PKD 56.10.A stanowi przeważającą większość.

Strona 1/12