Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - III Wydział w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Sędziowie: Sędzia NSA Janusz Furmanek (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, Protokolant: Pomocnik sekretarza Katarzyna Żychlińska, po rozpoznaniu w dniu 22 października 2008 roku na rozprawie sprawy ze skargi Z. P. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Starosty Powiatu [...] z dnia [...] roku Nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
Postanowieniem z dnia [...] Starosta [...], na podstawie art. 97 § 1 pkt 4, art. 98 § 1 i art. 101 k.p.a., zawiesił postępowanie w sprawie uznania Z. P. za osobę bezrobotną z dniem 31 stycznia 2008 roku. Jako przyczynę zawieszenia organ wskazał możliwość wniesienia przez stronę odwołania przysługującego w związku z decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...].
Na powyższe rozstrzygnięcie Z. P. wniosła zażalenie wskazując szczegółowo, że spełnia przesłanki dla uznania jej za osobę bezrobotną.
Postanowieniem z dnia 12 marca 2008 roku, wydanym na podstawie art. 97 § 1 pkt 4, art. 101 § 3, art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c), art. 10 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, Wojewoda [...] utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.
W uzasadnieniu postanowienia Wojewoda [...] wskazał, że w dniu 31 stycznia 2008 roku Z. P. zgłosiła się do Powiatowego Urzędu Pracy w B. W trakcie rejestracji złożyła dokumenty, z których wynikało, że w okresie od 1 czerwca 1991 roku do dnia 31 grudnia 2007 roku pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy. Decyzją z dnia 23 stycznia 2008 roku organ rentowy odmówił zainteresowanej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1 stycznia 2008 roku. W ocenie organu odwoławczego, organ I instancji zasadnie zawiesił postępowanie, bowiem kwestia tego czy strona ze względu na swój stan zdrowia jest niezdolna do pracy i czy z tego tytułu będzie ubiegała się o dalsze przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy, to zagadnienie wstępne w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Z. P. wskazała, że uważa rozumowanie organu za błędne, bowiem sama możliwość wniesienia środka odwoławczego nie przesądza, że środek taki zostanie złożony. Wskazała, że w jej ocenie spełniła warunki ustawowe dla nabycia statusu osoby bezrobotnej.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonym rozstrzygnięciu.
Wojewódzki Sad Administracyjny zważył co następuje:
Skarga jest uzasadniona.
Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.
Natomiast, w myśl art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:
1. uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi:
a) naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,
b) naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,
c) inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy;
2. stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach;