Dnia 10 listopada 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Asesor WSA Małgorzata Kowalska po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2020 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w Ł. z dnia [...], Nr [...]; 2) zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz strony skarżącej - "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096; dalej: "k.p.a."), art. 4 pkt 6a, art. 4 pkt 22, art. 92a, art. 92b, art. 92c, art. 39a ust. 1 pkt 5-6, art. 391 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 2140; dalej: "u.t.d."), lp. 6.3.15, lp. 6.2.1, lp. 6.3.17, lp. 5.11.1, lp. 5.11.2, lp. 5.11.3, lp. 5.2.1, lp. 5.7.1, lp. 5.7.2 oraz lp. 6.1.5 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, art. 4, art. 6, art. 7, art. 8, art. 10 ust. 5 lit. a, art. 12 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85, zwanego dalej "rozporządzenie 561/2006" (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006), art. 33, art. 34 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z 4 lutego 2014. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego z 4 lutego 2014 r. (Dz. Urz. UE.L Nr 60, str. 1), art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 581/2010 z 1 lipca 2010 r. w sprawie maksymalnych okresów na wczytanie odpowiednich danych z jednostek pojazdowych oraz z kart kierowców (Dz. Urz. UE.L z 2 lipca 2010 r.), art. 5 ustawy z 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 1481), Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego nr [...] z [...] o nałożeniu na [...] Sp. z o.o. w [...] kary pieniężnej w wysokości 20.000,00 złotych.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne:
Na podstawie upoważnienia z dnia 18 kwietnia 2019 r. przeprowadzono kontrolę w siedzibie przedsiębiorcy [...] Sp. z o.o., którą objęto okres od dnia 25.04.2018 r. do dnia 24.04.2019 r.
Do kontroli strona okazała licencję nr [...], dotyczącą międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy, wydaną przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego [...], ważną od 20.05.2016 r. do 19.05.2021 r. oraz licencję nr [...] na wykonywanie krajowego transportu drogowego rzeczy, udzieloną przez Prezydenta Miasta [...] [...], ważną do 11.08.2040 r. Przedmiotem kontroli było przestrzeganie przez stronę obowiązków lub warunków przewozu drogowego wynikających z aktów prawnych wymienionych w art. 4 pkt 22 ustawy o transporcie drogowym. Zgodnie z okazanymi dokumentami, w okresie 6 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli przedsiębiorca zatrudniał 22 kierowców.