Dnia 29 sierpnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, , Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), Protokolant Sekretarz sądowy Aneta Lubasińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2018 roku sprawy ze skargi A. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego 1. oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi B.Z. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. A 13/4 kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych obejmującą podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257; dalej: k.p.a.), art. 59 § 2 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1201 ze zm.; dalej: u.p.e.a.) oraz art. 1 ust. 1 ustawy z 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1659 ze zm.), utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta [...] nr [...] z dnia [...] r. w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego.
W uzasadnieniu organ II instancji przedstawiając stan faktyczny i prawny wskazał, że postanowieniem z dnia [...] r. Prezydent Miasta [...] odmówił A.C. umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych z dnia 28 lutego 2017 r. nr: [...] i [...]. Organ egzekucyjny wskazał, że zobowiązaniami skierowanymi do egzekucji są nienależnie pobrane świadczenia rodzinne, a podstawę prawną tych obowiązków stanowią decyzje Prezydenta Miasta [...] nr [...] i [...] z dnia [...] r. Organ, po przeanalizowaniu akt sprawy stwierdził, iż nie ma przesłanek do umorzenia postępowania egzekucyjnego w oparciu o wskazany przez stronę we wniosku art. 59 § 2 u.p.e.a., gdyż brak jest podstaw do uznania, że w prowadzonym postępowaniu nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne, skoro dokonana czynność egzekucyjna (zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego) znacznie przewyższa poniesione dotychczas przez organ egzekucyjny wydatki.
Na postanowienie, w terminie ustawowym, zobowiązana złożyła zażalenie, w którym zarzuciła, iż rozstrzygnięcie Prezydenta Miasta [...] wydane zostało z naruszeniem prawa, a nadto nie zgromadzono całego materiału dowodowego, a skarżąca nie miała możliwości zapoznać się z aktami sprawy przed jego wydaniem.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po ponownym rozpoznaniu sprawy, powołując się na treść art. 15 k.p.a. oraz art. 59 § 1 pkt 1-10 i § 2 u.p.e.a. - określającego przesłanki umorzenia postępowania egzekucyjnego, w pierwszej kolejności uznało, że organ egzekucyjny prawidłowo określił treść żądania zobowiązanej, co nie zostało zakwestionowane w zażaleniu.
Organ II instancji wskazał, że zaistnienie przesłanki wskazanej w art. 59 § 2 u.p.e.a. nie nakłada na organ egzekucyjny obowiązku umorzenia postępowania egzekucyjnego, a jedynie daje taką możliwość. Tym samym, umorzenie postępowania egzekucyjnego dotyczącego należności pieniężnej w sytuacji, gdy postępowanie to nie doprowadzi do uzyskania kwoty przewyższającej kosztów jego prowadzenia, następuje wedle uznania organów egzekucyjnych, które winny kierować się względami celowościowymi. Z przepisu art. 59 § 2 u.p.e.a. wynika obowiązek zbadania przez organ egzekucyjny istnienia przesłanki fakultatywnego umorzenia. Ustalenie, że zobowiązany nie posiada jakiegokolwiek majątku, w stosunku do którego możliwa byłaby egzekucja, powinno skutkować umorzeniem postępowania egzekucyjnego.