Dnia 31 stycznia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędzia NSA Janusz Furmanek (spr.), , Protokolant Starszy sekretarz sądowy - Dorota Czubak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2018 roku sprawy ze skargi M. C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] nr [...]; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego M. C. kwotę 320 (trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
III SA/Łd 1029/17
U Z A S A D N I E N I E
Decyzją z [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego - po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy - utrzymał w mocy swoją uprzednią decyzję z [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji wydanej przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego [...] nakładającą na M. C. karę pieniężną w wysokości 8.000 zł tytułem popełnienia naruszenia z lp. 1.1 załącznika nr 3 do ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 1907 ze zm.) [dalej: ustawa o transporcie drogowym].
Z ustaleń faktycznych sprawy dokonanych przez organy wynika, że decyzją z [...] [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na M. C. karę pieniężną w wysokości 8.000 zł tytułem popełnienia naruszenia z lp. 1.1 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym. Strona złożyła wniosek o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego stwierdził wydanie z naruszeniem prawa decyzji ostatecznej z [...] oraz w jej uzasadnieniu wskazał dlaczego nie uchylił tej decyzji. W uzasadnieniu organ podkreślił, że postępowanie dowodowe przeprowadzone po wznowieniu postępowania wykazało brak podstaw do zmiany decyzji z [...], bowiem w dniu kontroli strona nie posiadała licencji na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób taksówką. Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie. Organ stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
Pismem z 23 września 2016 r. strona wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z [...] w części dotyczącej nałożenia kary pieniężnej w wysokości 8.000 zł. Powołując się na art. 157 § 2 i art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. strona stwierdziła, że decyzja została wydana bez podstawy prawnej i z rażącym naruszeniem prawa. Ww. decyzji zarzuciła rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 4 pkt 3, art. 5b ust. 1 pkt 3, art. 6 ust. 1 i art. 92a ust. 1 ustawy o transporcie drogowym w zw. z lp. 1.1 załącznika nr 3 do tej ustawy poprzez ich niewłaściwe zastosowanie. Na poparcie swojego stanowiska strona powołała się na uchwałę 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 października 2013 r., sygn. II GPS 1/11. Strona podkreśliła również, że nie można traktować przewoźnika posiadającego licencję, do której nie zgłosił nowego pojazdu, w ten sam sposób, jak przedsiębiorcę wykonującego transport drogowy w ogóle bez licencji. Strona wskazała również, że udzielono jej licencji na okres od 29 sierpnia 2013 r. do 31 sierpnia 2028 r. Zatem nawet gdyby przyjąć, że wniosek o wpisanie do licencji nowego pojazdu został złożony po dniu kontroli drogowej, to powinien w sprawie zostać zastosowany przepis lp. 1.2 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym i powinna zostać nałożona kara określona w tym przepisie. Zdaniem strony organ rozpatrujący sprawę nie wykazał, że w dniu kontroli wykonywała ona transport drogowy, co świadczy o naruszeniu art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a.