Po rozpoznaniu odwołania Okręgowy Inspektor Pracy wydał opisaną na wstępie decyzję. W uzasadnieniu skoncentrował się na relacji zasadności wypłaty nagród względem okoliczności wypowiedzenia z dniem 31.05.2005r. zakładowego układu zbiorowego pracy. Przeprowadził dodatkowe postępowanie wyjaśniające które wykazało, że strony nie zawarły nowego układu, jak też nie oświadczyły, że zamierzają zawrzeć nowy układ. Dodatkowo ustalił też, że pracodawca nie dokonał wypowiedzenia pracownikom dotychczasowych warunków zatrudnienia, w związku z wypowiedzeniem dotychczasowego układu, co jest wymagane przy wprowadzeniu postanowień mniej korzystnych dla pracowników zgodnie z art. 241 (13) Kodeksu pracy. W świetle tego stanu faktycznego uznać należy, że zgodnie z art. 241 (11) § 5 (5) Kodeksu pracy warunki pracy wynikające z układu obowiązują nadal. Skoro pracodawca wypowiedział zakładowy układ zbiorowy pracy, zmierzając tym samym do pozbawienia pracowników nagród jubileuszowych, to okoliczność ta jako niekorzystna dla pracowników, dla swej indywidualnej skuteczności wymagała złożenia każdemu pracownikowi wypowiedzenia zmieniającego dotychczasowe warunki wynagrodzenia. Pracodawca do dnia 28.05.2008r. nie dokonał zmiany indywidualnych warunków pracy co oznacza, że pracownicy nabyli na dotychczasowych zasadach prawo do nagród jubileuszowych. Podnoszone przez Spółkę trudności finansowe nie mogą uzasadniać uchylenia nakazu, ani też przesunięcia terminu jego realizacji.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi Zakładów [...] SA do Sądu, w której zarzucił organowi błędną interpretację przepisów art. 241 (11) i art. 241 (13) § 2 Kp. Zdaniem skarżącej przepisy te odnoszą się do sytuacji, w której postanowienia jednego układu zbiorowego pracy zastępują postanowienia innego układu zbiorowego pracy. Natomiast w przypadku skarżącej Spółki nie został wprowadzony nowy układ zbiorowy pracy. w Spółce obowiązuje bowiem regulamin pracy. Nie było w związku z tym podstawy prawnej, by zasadnie nakazać pracodawcy wypłatę pracownikom nagród jubileuszowych. Również art. 94 ust. 5 Kp nie miał w sprawie zastosowania, gdyż odnosi się wyłącznie do obowiązku wypłaty wynagrodzenia, a nie do należności pracowniczych. W dalszej części skargi Spółka przytoczyła okoliczności, które rzutują na złą kondycję finansową Spółki.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Stosownie do przepisu art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Powyższa kontrola, zgodnie z art.1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.1269) sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Sąd sprawując tę kontrolę, rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.