Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Halina Jakubiec (spr.) Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Janusz Bociąga Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2016 r. sprawy ze skargi K. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 kwietnia 2015r. nr [....] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej I. skargę oddala, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rzecz adwokata P. M. - Kancelaria Adwokacka, ul. [....] tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) podwyższoną o podatek od towarów i usług przewidziany dla tego rodzaju czynności.

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia 22 kwietnia 2015r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Gminy i Miasta z dnia [...] 2015r. Nr [...] kierującą K. J.- dalej skarżącą - do Domu Pomocy Społecznej w Ł.

Jako podstawę prawną decyzji wskazano przepis art. 54 i 59 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2015r., poz. 163).

Powyższa decyzja została wydana w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny:

Organ ustalił, że skarżąca jest osobą samotną. Z uwagi na stan zdrowia nie może samodzielnie funkcjonować w środowisku i potrzebuje stałej opieki ze strony innych osób. Z opinii psychiatrycznej wynika, że skarżąca cierpiąca na organiczne zaburzenia urojeniowe jest niezdolna do samodzielnej egzystencji i wymaga stałej opieki oraz pielęgnacji ze strony innych osób. Okoliczności te uzasadniały zdaniem organu skierowanie skarżącej do domu pomocy społecznej. Skarżąca w toku postępowania nie wyraziła jednak na to zgody, w związku z czym organ wystąpił do Sądu Rejonowego Wydział III Rodzinny i Nieletnich z wnioskiem o umieszczenie skarżącej w domu pomocy społecznej. Sąd wydał w dniu 26 stycznia 2015 r. postanowienie sygn. [...] zezwalające na umieszczenie skarżącej i pobyt w Domu Pomocy Społecznej bez jego zgody. Postanowienie Sądu stało się prawomocne z dniem 17 lutego 2015 r.

Burmistrz Gminy i Miasta na tej podstawie wydał w dniu [...] 2015 r. decyzję o skierowaniu skarżącej do Domu Pomocy Społecznej w Ł. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Organ zaznaczył w uzasadnieniu decyzji, że wydane w sprawie postanowienie Sądu Rejonowego zastępuje wyrażenie zgody przez osobę wymagającą umieszczenia w domu pomocy społecznej.

K. J. wniosła odwołanie, wyrażając niezadowolenie z powodu skierowania ją do domu pomocy społecznej, dodając, że jej 18-letni wnuk deklaruje chęć zaopiekowania się nią.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymując w mocy zaskarżone rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji podniosło, że z analizy materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy wynika w sposób jednoznaczny, iż skarżąca wymaga bezwzględnej, całodobowej i kompleksowej opieki ze strony innych osób.

Nadto Kolegium podniosło, że jeżeli osoba wymagająca skierowania do domu pomocy społecznej ze względu na swój stan psychiczny nie jest zdolna do wyrażenia na to zgody, o jej skierowaniu orzeka sąd opiekuńczy.

Organ wskazał na charakter wydanego w sprawie orzeczenia Sądu, którego cechy jak skuteczność i wykonalność normuje przepis art. 521 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym postanowienia sądu orzekające co do istoty sprawy stają się skuteczne, a jeżeli wymagają wykonania - także wykonalne, po uprawomocnieniu się. Organ zaznaczył, że nie posiada kompetencji do podważania prawomocnego orzeczenia sądu i jest nim związany.

Strona 1/6