Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Kasprzycki Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Janusz Bociąga (spr.) Protokolant Sylwia Piwowarska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2014 r. sprawy ze skargi J. N. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 27 lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat w związku z pracą w indywidulanym gospodarstwie rolnym skargę oddala.
Komendant Miejski Policji rozkazem personalnym z dnia [...] 2013 r. nr [...] działając na podstawie art. 104 § 1 K.p.a. po rozpatrzeniu sprawy st. asp. J. N. - detektywa Wydziału do walki z Przestępczością przeciwko Mieniu Komisariatu Policji postanowił odmówić mu zaliczenia do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego okres od dnia 1 lipca 1993 r. do dnia 15 grudnia 1995 r. z uwagi na brak wystarczających podstaw do uznania go za domownika w rozumieniu art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz pokrywanie się dat pracy oraz służby.
W uzasadnieniu organ stwierdził, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy, wliczeniu do stażu pracy podlegają przypadające po dniu 31 grudnia 1982 r. okresy pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym w charakterze domownika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin. Przepis ten w związku z § 4 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia MSWiA z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego umożliwia zaliczenie do wysługi lat w służbie w Policji okresów zatrudnienia w indywidualnym gospodarstwie rolnym w charakterze domownika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin. Definicja domownika różni się w zależności od okresu w którym praca w gospodarstwie rolnym była wykonywana. W omawianym przypadku zastosowanie ma obowiązujący od 1 stycznia 1991 r. art. 6 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, który definiuje domownika jako osobę bliską rolnikowi, która ukończyła 16 lat, pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z rolnikiem lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego, albo w bliskim sąsiedztwie, stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym, nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy. Istotnym elementem definicji domownika jest wykonywanie stałej pracy.
W niniejszej sprawie J. N. zeznał, że od urodzenia do 2008 r. mieszkał w S, gdzie jego rodzice posiadali gospodarstwo rolne. Gospodarstwo to o powierzchni około 4 ha składało się z gruntów uprawnych, łąki, lasu, budynków gospodarczych oraz budynku mieszkalnego. W gospodarstwie tym uprawiane były zboża, ziemniaki, buraki i inne warzywa. Hodowano bydło, świnie, owce, drób. W latach 1993 - 1995 J. N. mieszkał wraz z rodzicami, bratem oraz trzema siostrami. W tym okresie jego matka pracowała zawodowo w Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej, a ojciec był na rencie. W latach 1988 - 1993 J. N. uczęszczał do Technikum Leśnego w L. W tym okresie mieszkał w internacie w L. Po ukończeniu technikum rozpoczął naukę w Pomaturalnym Studium Zawodowym. Szkołę tę ukończył w czerwcu 1995 r. Do szkoły dojeżdżał własnym motocyklem lub autobusem około 15 kilometrów w jedną stronę. Do przystanku autobusowego w S miał około 2,5 km w jedną stronę. Czasem odległość tą pokonywał rowerem. Zajęcia w studium trwały średnio od godziny 8.00 do godz. 13.00. W gospodarstwie wykonywał wszystkie prace związane z uprawą i hodowlą zwierząt.