Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka (spr.) Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2013 r. sprawy ze skargi Ł. Ś. na decyzję Wojewody z dnia 15 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną skargę oddala
W dniu 14 lutego 2012 roku skarżący Ł. Ś. zgłosił się do Urzędu Pracy w K. w celu rejestracji. W toku postępowania ustalono, że skarżący ma zameldowanie na pobyt stały w G. i nie posiada zameldowania czasowego na terenie miasta K.
W związku z tym, decyzją z [...] 2012 roku, nr [...] Prezydent Miasta K. odmówił uznania skarżącego za osobę bezrobotną z uwagi na nie spełnienie ustawowych warunków koniecznych do uzyskania statusu bezrobotnego.
Na powyższą decyzję skarżący wniósł odwołanie, w którym podniósł, że od dnia 1 marca 2009 roku stale mieszka i pracuje na terenie gminy K. Skarżący podniósł, że podczas rejestracji w urzędzie pracy przedstawił wszystkie dokumenty potwierdzające fakt zamieszkiwania w K. (umowa najmu mieszkania) oraz wypełnił kartę rejestracyjną z klauzulą, że nie jest zarejestrowany w żadnym innym powiatowym urzędzie pracy. Skarżący powołał się na utrudnienia, jakie wynikłyby z jego rejestracji w Powiatowym Urzędzie Pracy w G., w sytuacji gdy przebywa stale w K.
Decyzją z dnia 15 marca 2012 r., nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia stwierdzono, że stan faktyczny sprawy jest bezsporny, a zgodnie z definicją bezrobotnego zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r., nr 69, poz. 415 ze zm.) zwanej dalej "ustawą", "bezrobotnym jest osoba niezatrudniona i niewykonująca innej pracy zarobkowej, zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy (...), zarejestrowana we właściwym dla miejsca zameldowania stałego lub czasowego powiatowym urzędzie pracy oraz poszukująca zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej (...)".
Zdaniem organu cytowany przepis ustanawia przesłanki, od spełnienia których zależy uznanie danej osoby za osobę bezrobotną, przy czym ma on charakter bezwzględny i organy nie mają możliwości uznaniowego rozstrzygania w tym zakresie.
Na powyższą decyzję skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. W skardze podniósł, że Wojewoda nie dotrzymał ustawowego terminu wydania decyzji. Ponadto skarżący podtrzymał zarzuty podniesione w odwołaniu.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Na wstępie należy podnieść, że po myśli art. 3 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - zwanej dalej "P.p.s.a.", sądy administracyjne w zakresie swojej właściwości sprawują kontrolę działalności administracji publicznej stosując środki określone w ustawie. Zgodnie zaś z treścią art. 134 §1 przywołanej ustawy, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Z brzmienia art. 145 § 1 P.p.s.a. wynika natomiast, że w przypadku, gdy sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy lub naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź wreszcie inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, wówczas - w zależności od rodzaju naruszenia - uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, albo stwierdza ich nieważność bądź niezgodność z prawem. Zaskarżona decyzja lub postanowienie mogą zatem ulec uchyleniu wtedy, gdy organom administracji publicznej można postawić zarzut naruszenia prawa, czy to materialnego, czy też procesowego, jeżeli miało ono, bądź mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.