Sprawa ze skargi na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w przedmiocie nałożenia obowiązku I . stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającego ją nakazu organu pierwszej instancji , I
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Bożenna Blitek spr. WSA Tadeusz Wołek Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2010 r. sprawy ze skargi Banku [...] na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy z dnia 9 kwietnia 2009 r. Nr : [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku I . stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającego ją nakazu organu pierwszej instancji , II. orzeka , że zaskarżone rozstrzygnięcia nie mogą być wykonane , III. zasądza od Okręgowego Inspektora Pracy na rzecz skarżącego kwotę 457 zł ( czterysta pięćdziesiąt siedem złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6198 Inspekcja pracy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja pracy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Pracy
Uzasadnienie strona 1/7

Po przeprowadzeniu kontroli Oddziału Banku opisanej w protokole kontroli z dnia [...] 2009 r. - Inspektor Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy skierował do kontrolowanego zakładu pracy - Banku [...] Nakaz z dnia [...] 2009 r. Nr rej. [...], który w pkt I nakazywał: "Zapewnić w Oddziale Banku, ul. A w Sali operacyjnej stosunek powierzchni okien, liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi co najmniej 1:8" podając termin wykonania: 31.08.2009 r. Jako podstawę prawną wskazano art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. Nr 89, poz. 589), art. 207 § 2 Kodeksu pracy, § 3 i § 25 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) oraz § 57 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Nakaz nie zawiera uzasadnienia, a jedynie pouczenie o środku odwoławczym i konsekwencjach związanych z niewykonaniem nakazu.

Od tego pkt I Nakazu odwołał się pracodawca - Bank [...], który wniósł o uchylenie zarządzenia zawartego w nakazie albowiem oświetlenie dzienne w Oddziale Banku spełnia wymagania określone Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Odwołujący się zarzucił, że brak podstaw do zobowiązywania kontrolowanego podmiotu do zapewnienia w sali operacyjnej Oddziału Banku stosunku "powierzchni okien, liczonej w świetle ościeżnic, do powierzchni podłogi co najmniej 1:8", gdyż wskazane przez organ I instancji Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie zostało wydane na podstawie art. 7 ustawy - Prawo budowlane i zgodnie z § 2 tego Rozporządzenia jego zakresem podmiotowym objęto wyłącznie czynności związane z projektowaniem, budową, przebudową podjęte przy zmianie sposobu użytkowania budynków, a żadna z takich czynności nie nastąpiła w niniejszej sprawie. Zdaniem Strony odwołującej się - zastosowanie przepisów Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie stanowi "niedozwolone stosowanie nowych przepisów wykonawczych do już istniejących budynków". Podniesiono, że w przedmiotowym budynku od czasów powojennych znajdowały się pomieszczenia biurowe i poprzez połączenie Banku [...] z Bankiem [...] nie doszło do jakiejkolwiek zmiany sposobu użytkowania obiektu.

Decyzją z dnia 9 kwietnia 2009 r. Nr rej.: [...] Okręgowy Inspektor Pracy po rozpatrzeniu powyższego odwołania utrzymał w mocy "zaskarżoną decyzję nr [...] nakazu z dnia [...] 2009 r., nr rej. [...]". Na uzasadnienie decyzji Okręgowy Inspektor Pracy podał, że zgodnie z § 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy - budynki i inne obiekty budowlane, w których znajdują się pomieszczenia pracy powinny być zbudowane i utrzymywane zgodnie z określonymi wymaganiami i przepis ten nie ogranicza obowiązku dostosowania budynków i innych budowli do obowiązujących wymogów jedynie do fazy ich projektowania, budowy, przebudowy oraz zmiany sposobu ich użytkowania, a fakt, że przedmiotowe pomieszczenie od dawna nie spełnia określonych warunków nie może być argumentem za dalszym jego funkcjonowaniem niezgodnie ze wskazanymi wymogami. Na poparcie tego twierdzenia organ odwoławczy wskazał, że świadczy o tym wyraźnie § 116 wymienionego rozporządzenia z dnia 26 września 1997 r., zgodnie z którym zarówno § 3 jak i § 25 znajdują zastosowanie do wszystkich pomieszczeń pracy istniejących w dniu wejścia w życie tego rozporządzenia, a w dniu wejścia w życie tego aktu obowiązywało Rozporządzenie MGPiB z 14.12.1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999 r., Nr 15, poz. 140), które w § 57 ust. 2 przewidywało identyczne wymagania, "wobec czego zarzut stosowania prawa wstecz nie jest uzasadniony".

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6198 Inspekcja pracy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja pracy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Pracy