Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Wiesław Kisiel Sędziowie WSA Bożenna Blitek NSA Krystyna Kutzner spr Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2007 r. spraw ze skarg D.K. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia 22 kwietnia 2004 r. nr: [...] i [...] w przedmiocie długu celnego skargi oddala
W dniu 14 i 26.05.2003 r. skarżący D.K., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą "P." zgłosił do procedury dopuszczenia do obrotu polskim obszarze celnym blachę w kręgach, powlekaną organicznie, typ DX 51 D - w ilości 23.410 kg według dokumentu SAD nr [...] i 3.540 kg według dokumentu SAD nr [...]. Do zgłoszeń celnych skarżący dołączył m.in. faktury nr [...] z dnia 12.05.2003r i nr [...] z dnia 23.05.2003 r. oraz listy przewozowe CMR. Przedmiotowy towar objęto wnioskowaną procedurą.
Wnioskami z dnia 04 i 07.07.2003 r. skarżący wniósł o wydanie decyzji uznających przedmiotowe zgłoszenia celne za nieprawidłowe w części dotyczącej stawki celnej oraz kwoty długu celnego w związku z uzyskaniem świadectw przewozowych EUR.1 nr [...] i zastępczych EUR 1 nr [...] i EUR.1 nr [...], które załączył do ww. wniosków wraz z oświadczeniem, iż blachy zostały zakupione od kontrahenta G. z siedzibą w Szwajcarii, natomiast G. zakupił w/w towar w Wielkiej Brytanii. Ze względów technologiczno -ekonomicznych blachy zostały poddane obróbce wykańczającej polegającej na powlekaniu lakierami organicznymi w Turcji. Obróbka ta, zgodnie z oświadczeniem skarżącego, w nieznacznym stopniu wzbogaciła produkt pod względem jakościowym, natomiast nie spowodowała, że w/w towar nabył pochodzenie tureckie.
W związku z przeróbką w Turcji towar był transportowany w następujący sposób: z Turcji do portu rzecznego K. na Słowacji - barką rzeczną, dalej do magazynu i A. w B. - koleją, skąd transportowany był samochodami do K.
Naczelnik Urzędu Celnego w K., działając na podstawie art.207 § 1i2 (Ordynacji podatkowej, art. 65 § 4 pkt. 1 Kodeksu celnego oraz art. 13 pkt.1 Umowy o wolnym handlu między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Turecką/ Dz. U. nr 57/00. póz. 680/ decyzjami z dnia 03.10.2003 r. uznał ww. zgłoszenia celne za prawidłowe, ich uzasadnieniu organ celny podniósł, że w toku postępowania skarżący został wezwany do przedstawienia dokumentów potwierdzających bezpośredni transport towaru z państwa eksportu do Polski. Jednocześnie organ celny poinformował, iż dla stwierdzenia spełnienia warunku bezpośredniego transportu należy przedłożyć władzom celnym kraju importu następujące dokumenty :
a/jednolity dokument transportowy obejmujący przejazd z kraju eksportującego przez kraj tranzytu,
b/ świadectwo wystawione przez władze celne kraju tranzytu podające dokładny opis towarów, wskazujące datę wyładunku i ponownego załadunku oraz jeśli ma zastosowanie nazwy statków użytych lub innych transportu, potwierdzające warunki na jakich towary te pozostawały w państwie tranzytu, lub cl w przypadku braków tych dokumentów - jakiekolwiek dokumenty poświadczające. Skarżący nie przedstawił żadnych z wymienionych dokumentów .
W związku z powyższym organ celny wyjaśnił, iż zgodnie z art.13 pkt 1 Umowy o wolnym handlu między Rzeczpospolitą Polską a Republiką T. preferencyjne traktowanie przewidziane w umowie dotyczy tylko produktów spełniających wymogi Protokołu, które są transportowane bezpośrednio Polską i Turcją lub przez terytoria innych krajów wymienionych w art.3 i 4. Jednakże towary tworzące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne ter mogą być również przeładowywane czasowo, składowane na tych terytoriach warunkiem że pozostają pod dozorem celnym w państwie tranzytu lub składowania i że nie zostały one poddane innym czynnościom niż wyładunek, ponowny załadunek lub jakiejkolwiek czynności wymaganej dla utrzymania ich w dobrym stanie.