Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Czeluśniak Sędziowie: WSA Bożenna Blitek (spr.) WSA Barbra Pasternak po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. G. i A. G. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 27 marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę
Decyzją z dnia [...] 2016 r. nr [...] Starosta odmówił A. G. i M. G. ustalenia gleboznawczej klasyfikacji gruntów i aktualizacji użytków gruntowych w przedmiocie działki ewidencyjnej nr [...], o powierzchni 0,76 ha, sklasyfikowanej w całości jako LsIV (lasy, klasa gleboznawcza IV), położonej w obrębie ewidencyjnym D, gm. S, na podstawie danych z operatu technicznego, wpisanego do ewidencji materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w dniu 19 stycznia 2016 r. znak: [...]. Decyzja została przesłana na adres pełnomocnika wnioskodawców - W. G., który jednak pomimo dwukrotnego awizowania w dniach 23 grudnia 2016 r. i 2 stycznia 2017 r. nie odebrał przesyłki pocztowej.
W dniu 24 stycznia 2017 r. (data stempla pocztowego) W. G. wniósł w imieniu M. G. i A. G. odwołanie od powyższej decyzji Starosty. Odwołanie od decyzji Starosty w imieniu M. G. i A. G. wniósł również adwokat M. M.
Pismem z dnia 9 lutego 2017 r. M. G. i A. G., reprezentowani przez adwokata M. M., wnieśli o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Starosty z dnia [...] 2016 r. W uzasadnieniu wniosku M. G. i A. G. podnieśli, że odwołanie wnieśli po terminie nie z własnej winy, gdyż decyzja organu I instancji została doręczona na adres ich pełnomocnika W. G. w okresie świątecznym kiedy ten przyjechał ("wyprowadził się") do nich do J i nie miał możliwości odbioru korespondencji. Odwołujący się podali, że są osobami w podeszłym wieku, wymagającymi stałej opieki, którą może sprawować wyłącznie W. G. M. G. i A. G. podnieśli, że ich syn nie jest profesjonalnym pełnomocnikiem i nie zdawał sobie sprawy z obowiązku poinformowania organu o zmianie miejsca pobytu. Organ administracyjny, pomimo obowiązku wynikającego z przepisu art. 9 k.p.a., nie wyjaśnił ani stronom, ani ich pełnomocnikowi obowiązków wynikających z art. 41 k.p.a. Zdaniem odwołujących się, nie doszłoby również do uchybienia terminu, gdyby nie fakt błędnego poinformowania W. G. o terminie zwrotu przesyłki z decyzją do Starostwa. Zaznaczono, że W. G. był trzykrotnie w siedzibie Starostwa aby dowiedzieć się o przebiegu sprawy, przy czym dwukrotnie odmówiono mu wglądu w akta postępowania i nie poinformowano o wydaniu decyzji, tłumacząc takie postępowanie nieobecnością osoby prowadzącej sprawę. Za trzecim razem, dopiero w dniu 16 stycznia 2017 r. wydano mu kopię decyzji jednocześnie informując, że przesyłka zwrócona została w dniu 11 stycznia 2017 r. Na okoliczność powyższego spisana została notatka służbowa. Pomimo próśb, w tym dniu nie okazano W. G. przesyłki, a jedynie poinformowano o terminie jej zwrotu. Powyższe, zdaniem odwołujących się, niezgodne z prawem postępowanie organu doprowadziło do błędnego przyjęcia początku biegu terminu do złożenia odwołania w dniu 11 stycznia 2017 r.
Postanowieniem z dnia 27 marca 2017 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 7b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2016 r. poz.1629 ze zm.) oraz art. 59 § 2 w związku z art. 58 § 1 i § 2 oraz art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.), Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Starosty z dnia [...] 2016 r. oraz stwierdził, że odwołania M. G. oraz A. G., reprezentowanych przez pełnomocników - adwokata M. M. oraz W. G. od wymienionej wyżej decyzji Starosty zostały wniesione z uchybieniem terminu przewidzianego do jego wniesienia w art. 129 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego. Organ podał, że decyzja Starosty została wysłana pełnomocnikowi skarżących - W. G. w dniu 22 grudnia 2016 r. Przesyłka ta - jak wynika z adnotacji pracownika urzędu pocztowego - była dwukrotnie awizowana: w dniu 23 grudnia 2016 r. oraz w dniu 2 stycznia 2017 r. i następnie została zwrócona do organu I instancji w dniu 11 stycznia 2017 r. (data wpływu przesyłki do organu I instancji). Organ II instancji uznał zatem, że zawierająca decyzję przesyłka została skutecznie doręczona W. G. w dniu 7 stycznia 2017 r. (dzień 6 stycznia 2017 r. był dniem wolnym od pracy). Zatem ostatnim dniem czternastodniowego terminu do wniesienia odwołania był dzień 21 stycznia 2017 r. Natomiast odwołanie W. G., jak również odwołanie adwokata M. M., od decyzji organu I instancji złożone zostały dopiero w dniu 24 stycznia 2017r. (data nadania odwołań w placówce pocztowej). Organ odwoławczy uznał zatem, że odwołania M. G. oraz A. G., reprezentowanych przez pełnomocnika adwokata M. M. oraz W. G. od decyzji organu I instancji złożone zostały z uchybieniem terminu określonego w art. 129 § 2 k.p.a. Odnosząc się z kolei do wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania organ II instancji stwierdził, że okoliczności w nim powołane nie uprawdopodabniają braku winy odwołującego się w uchybieniu terminu do jego wniesienia. W ocenie organu odwoławczego, przywołany w treści wniosku argument błędnego poinformowania pełnomocnika W. G. o terminie zwrotu przesyłki z decyzją do Starostwa nie uprawdopodabnia braku winy odwołującego się w uchybieniu terminu do jego wniesienia. Od pełnomocnika można bowiem wymagać, iż z należytą starannością będzie reprezentował interesy mocodawców. Zdaniem organu, z analizy akt administracyjnych sprawy nie wynika aby w toku prowadzonego postępowania administracyjnego W. G. w jakikolwiek sposób ograniczono czynny udział w postępowaniu (w tym m.in. dostęp do akt sprawy, czy możliwość zapoznania się ze zgromadzonym materiałem dowodowym). Również sporządzona w dniu 16 stycznia 2017 r. notatka służbowa nie potwierdza zarzutów zawartych we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, jakoby pełnomocnikowi stron odmówiono wglądu do akt sprawy oraz okazania zwróconej do Starostwa w dniu 11 stycznia 2017 r. przesyłki zawierającej decyzję organu I instancji. Treść wymienionej wyżej notatki służbowej potwierdza jedynie okoliczności, iż decyzja organu I instancji została wysłana W. G. drogą pocztową w dniu 22 grudnia 2016 r. oraz że przesyłka pocztowa zawierająca tę decyzję została zwrócona do Starostwa Powiatowego w dniu 11 stycznia 2017 r., a także potwierdza fakt wydania W. G. w dniu 16 stycznia 2017r. kopii rozstrzygnięcia organu l instancji z dnia [...] 2016 r. Pełnomocnik stron mając zatem zagwarantowany przepisami prawa dostęp do akt przedmiotowej sprawy mógł, zdaniem organu II instancji, samodzielnie ustalić datę, w której upłynie mu termin do wniesienia odwołania. Tym bardziej, że w dniu 16 stycznia 2017 r. termin do wniesienia odwołania był nadal otwarty. Za nieuzasadniony organ uznał zarzut naruszenia art. 9 k.p.a. polegający na niepoinformowaniu stron postępowania o obowiązku wynikającym z treści art. 41 k.p.a. Organ odwoławczy stwierdził, że jakkolwiek organ l instancji w toku prowadzonego postępowania administracyjnego w istocie nie poinformował stron oraz ich pełnomocnika o treści art. 41 k.p.a., to i tak wskazana w treści wniosku okoliczność przyjazdu (określana jako "wyprowadzka") pełnomocnika stron w okresie świątecznym do rodziców nie obligowałaby go do poinformowania o tym fakcie organu l instancji. Organ wskazał, że z analizy akt administracyjnych organu I instancji wynika, że w toku prowadzonego postępowania korespondencja kierowana była na wskazany przez pełnomocnika we wniosku z dnia 3 lutego 2016 r. adres. W toku całego prowadzonego przez organ l instancji postępowania administracyjnego pełnomocnik stron nie kwestionował prawidłowości doręczeń, osobiście odbierał większość kierowanej na jego adres korespondencji (dotyczy to w szczególności zawiadomienia Starosty z dnia 10 listopada 2016 r. znak: [...] o możliwości zapoznania się z aktami sprawy stosownie do treści art. 10 § 1 k.p.a.), a po wydaniu przez Starostę decyzji z dnia [...] 2016 r. jako swój adres w dalszym ciągu podawał ul. B zarówno w dniu 16 stycznia 2017 r. podczas wizyty w Starostwie Powiatowym, jak i na kopercie wniesionego od decyzji organu I instancji odwołania. Zdaniem organu II instancji, nawet zakładając sytuację, w której organ I instancji poinformowałby pełnomocnika stron o obowiązku wynikającym z treści art. 41 k.p.a., to z uwagi na krótkotrwały, jedynie świąteczny wyjazd pełnomocnika, okoliczność ta nie rodziłaby po stronie pełnomocnika obowiązku poinformowania o tym fakcie organu l instancji, a zatem pozostaje bez wpływu na okoliczność uchybienia terminu do wniesienia odwołania.