Uchwała rady gminy w sprawie utworzenia parku kulturowego powinna powoływać się na opinię wojewódzkiego konserwatora zabytków na temat projektu tej konkretnej uchwały (art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami). Wzywający S. P. nic nie wiedział, aby taka opinia została wydana.
Park kulturowy tworzy się w celu ochrony krajobrazu kulturowego oraz zachowania wyróżniających się krajobrazowo terenów z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tradycji budowlanej i osadniczej (art. 16 ustawy). W granicach Parku Kulturowego znalazła się ponad połowa powierzchni Gminy. Kwestionowana uchwała, będąca aktem prawa miejscowego, winna szczegółowo wskazać walory terenowe z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tradycji budowlanej i szczegółowe walory krajobrazu kulturowego chronione uchwałą, a nie poprzestać na lakonicznym stwierdzeniu, iż park kulturowy tworzy się dla ochrony wyjątkowych walorów krajobrazu kulturowego miasta Z. Nieprawidłowe było ustanowienie zakazów przewidzianych uchwałą bez uprzedniego rozeznania struktury kulturowo-przyrodniczo-przestrzennej z uwzględnieniem inwestycji budowlanych prowadzonych aktualnie na tym terenie. Uchwała jest zbyt ogólna, co skutecznie uniemożliwia ścisłe określenie przedmiotu ochrony.
Uchwała w znaczący sposób ogranicza możliwości korzystania z nieruchomości znajdujących się w granicach parku, w tym — dalsze prowadzenie robót budowlanych w ramach pozwolenia na budowę posiadanego przez wzywającego. W sposób całkowicie sprzeczny z prawem ogranicza ona możliwość uzyskanie pozwolenia na zabudowę dalszej części działek. Wprowadzenie tych ograniczeń będzie skutkowało odpowiedzialnością odszkodowawczą Gminy (art. 131 ust.1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska). W przypadku S. P. odszkodowanie to wynosić będzie około 7.000.000 zł. Takie ograniczenia powodują też obniżenie wartości nieruchomości w granicach Parku średnio o około 70%. Podział terenu Parku na dwa pasy (obszary) narusza konstytucyjną zasadę równości wszystkich obywateli RP wobec prawa i organów administracji publicznej. W szczególności działki skarżącego nie znalazły się w granicach strefy II Parku - pasa zabudowanego.
III. Uchwałą z dnia [...] nr [...] Rada Miasta uznała wezwanie za nieuzasadnione. Niewątpliwie zakazy i ograniczenia kwestionowanej uchwały mogą naruszać interes prawny właścicieli gruntów położonych w obszarze parku kulturowego. Jednak prawo własności nie ma charakteru absolutnego i może być ustawowo ograniczone. Takie właśnie ograniczenia wprowadza m.in. ustawa o ochronie zabytków ... Wojewódzki Konserwator Zabytków pozytywnie zaopiniował projekt uchwały, przedstawiony mu w dniu 26 lutego 2007 r.
IV. Skargą z dnia 22 maja 2007 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, S. P. domaga się stwierdzenia nieważności zaskarżonej uchwały w sprawie utworzenia parku kulturowego. Uchwale tej zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie: