właściciel działki ma legitymacją skargową do zaskarżenia do sądu administracyjnego takiej uchwały rady gminy, która ogranicza jego konstytucyjną i ustawową swobodę korzystania i dysponowania swą działką. spełniony jest wymóg naruszenia interesu prawnego w dniem wejścia w życie uchwały, będący przesłanką legitymacji skargowej do zainicjowania niniejszego postępowania sądowego. / Nieważna jest uchwała o utworzeniu parku kulturowego, jeże w momencie podejmowania uchwały rada gminy nie dysponowała opinią Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków / Uznanie administracyjne ograniczone jest przez zasadę proporcjonalności, zakazującą ustanawiania zakazów i nakazów ponad rzeczywistą potrzebę. / Miejscem opisania zestawy wartości kulturowych chronionych przez park kulturowy jest uzasadnienie uchwały / Krajobraz jest wartością prawnie chronioną, ale nie w trybie art.16-17, ustawy o ochronie przyrody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie NSA Wiesław Kisiel spr. WSA Dorota Dąbek Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi S. P. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] Nr : [...] w przedmiocie utworzenia parku kulturowego I stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości , II orzeka , że uchwała nie może być wykonana , III zasądza od Rady Miasta na rzecz strony skarżącej kwotę 1.440 ( jeden tysiąc czterysta czterdzieści ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. akt III SA/Kr 569/07
I. W dniu [...] odbyła się sesja Rady Miasta, na której podjęto uchwałę nr [...] w sprawie utworzenia parku kulturowego (Dziennik Urzędowy Województwa nr [...], poz. [...]; powoływaną w dalszym ciągu niniejszego uzasadnienia jako "uchwała"; przepisy powołane bez określenia aktu są przepisami uchwały).
Park Kulturowy został utworzony w celu ochrony wyjątkowych walorów krajobrazu kulturowego miasta Z. oraz wyróżniających się w nim krajobrazowo terenów, w tym historycznie ukształtowanej w wyniku działalności człowieka przestrzeni zawierającej wytwory cywilizacji oraz elementy przyrodnicze (§ 1 uchwały). W obrębie Parku Kulturowego wyznaczono strefę pierwszą (pas podreglowy i polan) obejmującą tereny otwarte oraz strefę drugą (pas zabudowy z elementami zabudowy rozproszonej" obejmującą tereny zainwestowane (§ 2 ust.3 uchwały).
W rejonie Parku ochronie podlega krajobraz kulturowy. W tym celu zabroniono prowadzenia robót budowlanych oraz działalności przemysłowej, rolniczej, hodowlanej, handlowej lub usługowej, które mogą prowadzić do zniszczenia historycznie ukształtowanej formy, skali i funkcji miasta, zniszczenia osi i otwarć widokowych, zniszczenia kompozycji zieleni urządzonej, w tym zadrzewień i terenów otwartych oraz otwartych terenów rolnych (§ 3 uchwały). Dla pasa podreglowego i polan ustalono ograniczenie realizacji zabudowy sprzecznej z historycznie ukształtowanym użytkowaniem terenu, za wyjątkiem zabudowy dopuszczonej przez plan ochrony parku kulturowego lub miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (§ 4 ust. 1 pkt 1). Dopuszczono zagospodarowanie w zakresie rekreacji, turystyki pieszej, rowerowej lub konnej oraz narciarstwa, a także tradycyjnego wypasu (§ 4 ust. 1 pkt 2). Z kolei dla pasa zabudowanego z elementami zabudowy rozproszonej ustalono ograniczenie realizacji "nowej" zabudowy zmieniającej ukształtowaną kompozycję urbanistyczną, zdefiniowaną historycznie, za wyjątkiem zabudowy dopuszczonej przez plan ochrony parku kulturowego lub miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (§ 4 ust. 2 pkt 1). Dopuszczono wykonywanie robót budowlanych w zakresie, przebudowy bądź rozbudowy istniejących budynków związanych z poprawą ich standardu przy zachowaniu funkcji obiektów i intensywności zabudowy (§ 4 ust. 2 pkt 2).
II. S. P., działając poprzez swojego pełnomocnika, pismem z dnia 27 marca 2007 r., wezwał Radę Miasta do usunięcia naruszeń prawa powstałych w wyniku podjęcia uchwały.
Rada Miasta podejmując uchwałę naruszyła interes prawny S. P. poprzez objęcie jego działek granicami parku kulturowego. Skutkuje to istotnymi ograniczeniami w swobodnym dysponowaniu oraz korzystaniu z tych działek, wstrzymaniem rozpoczętego przez wzywającego procesu inwestycyjnego, a także znacznym spadkiem wartości nieruchomości.
Naruszenie prawa przedmiotowego przez kwestionowaną uchwałę miało polegać na stwierdzeniu w § 2 ust.2 pkt 6, iż w skład Parku Kulturowego wchodzi obszar K. i A., a w szczególności poprzez uznanie, iż do powyższego obszaru należą działki ewidencyjne nr [...] i [...] obr. [...]. Usunięcie naruszeń prawa miałoby polegać na wykreśleniu z § 2 pkt 6 i pkt 7 obszaru A., bądź też na wprowadzeniu zastrzeżenia, że do obszaru objętego uchwałą nie wchodzą działki nr ewidencyjny [...] i [...] obr. [...]. Na działkach tych S. P. podjął już wznoszenie budynków mieszkalnych, w oparciu o prawomocne pozwolenie z dnia [...] oraz pozytywną opinię Wojewody z dnia [...], [...]. Kontynuowania tych robót budowlanych zakazuje uchwała.