2. zarzut naruszenia prawa materialnego: art.24 ust 1 w zw. z art. 62 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym przez zakwestionowanie przez organ możliwości skorzystania przez podatnika ze zwolnienia od akcyzy w odniesieniu do frakcji heptanowej w przypadku zakwalifikowania jej do poz. 5 załącznika do ustawy .
7. art. 4 ust 5 ustawy o podatku akcyzowym przez naruszenie zasady jednofazowości postępowania,
II. Naruszenie przepisów postępowania - art. 120 §1, art. 121 §1, art. 122, art. 124, art. 187 §1, art. 191 ustawy Ordynacja podatkowa na skutek wybiórczego traktowania materiału dowodowego i rozstrzygania nie dających się usunąć wątpliwości na niekorzyść Podatnika;
III. Naruszenie prawa materialnego mające istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 2 i 7 Konstytucji przez zastosowanie metody opodatkowywania wszystkiego co potencjalnie może nadawać się do celów paliwowych i przerzucanie ciężaru poniesienia obciążeń publicznoprawnych na skarżącego w sytuacji nieudowodnienia przeznaczenia sprzedanych produktów na cele paliwowe;
IV. Błąd w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, iż skarżący miał świadomość, iż sprzedawane przez niego wyroby były następnie wykorzystywane przez nabywców na cele inne niż opałowe tj. na cele paliwowe.
Zdaniem skarżącego nie zaistniały przesłanki uzasadniające wydanie decyzji określających kwotę zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym a organ odwoławczy nie zbadał w sposób wyczerpujący materiału dowodowego