Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Pasternak (spr.) Sędziowie: WSA Janusz Bociąga WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 18 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi C. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 kwietnia 2020 r. ([...]) w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 480 zł (słownie czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z dnia [...] 2020 r. ([...]) na podstawie art. 3 pkt 10 i 11, art. 17, art. 20 ust. 3, art. 32, art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 z późn. zm.), Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych oraz zakresu informacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach i oświadczeniach o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1466) oraz art. 104 i 163 kpa Wójt Gminy odmówił C. S. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

W uzasadnieniu powołano się na art. 17 ust. 1 i ust. 1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych i wskazano, że w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione wszystkie przesłanki uprawniające wnioskodawcę do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego na matkę (data powstania niepełnosprawności). Ponadto nie został spełniony warunek zawarty w art.17 ust. 5 pkt 1a, gdyż C. S. ma przyznaną rentę rolniczą.

Organ podał, że C. S. - matka wnioskodawcy jest osobą niepełnosprawną wymagającą całodobowej pomocy osób trzecich, co zostało potwierdzone orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności z dnia 22 czerwca 2006 r. nr [...] oraz orzeczeniem lekarza Rzeczoznawcy KRUS z dnia 14 października 2019 r. Jednakże orzeczenia te nie spełniają warunku zawartego w art. 17 ust.1 b pkt 1 i 2 ustawy. Wobec tego odmówiono przyznania wnioskowanego świadczenia.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył C. S. zarzucając naruszenie przepisów:

1. art. 17 ust. 1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych przez pominięcie okoliczności, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. K38/13 doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej w zakresie, w jakim różnicuje ona prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art.190 ust. 1 Konstytucji RP,

2.naruszenie prawa materialnego poprzez zastosowanie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych w zakresie w jakim stanowi, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i nie uwzględnieniu przy wydanej decyzji wyroku.

Podniesiono, że zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r. sygn. akt SK 2/17 ww. przepis jest niezgodny z art. 71 ust. 1 zdanie drugie w zw. z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Dodatkowo skarżący powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 czerwca 2019 r. sygn. SK 2/17, w którym Trybunał orzekł, że art. 17 ust. 5 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. 2018.2220 i 2354, oraz 2019. 60,303,577,730 i 752) w zakresie, w jakim stanowi, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, jest niezgodny z art. 71 ust. 1 zdanie drugie w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Przepis ten, w zakresie tam wskazanym traci moc obowiązującą po upływie 6 (sześciu) miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze