Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Dorota Dąbek WSA Tadeusz Wołek (spr.) Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2010 r. sprawy ze skargi K. N. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej Nr [...] z dnia 16 listopada 2009r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania I instancji skargę oddala
K. N. w skierowanym do Dowódcy Jednostki Wojskowej I wniosku z dnia 27 lipca 2009 r. zwrócił się o:
1. wyrównanie uposażenia z tytułu należnego na zajmowanym stanowisku za okres od 21 lipca 2005 r. do 1 lipca 2006r., wraz z odsetkami od dnia wniesienia wniosku, względnie,
2. wypłacenie odszkodowania przewidzianego w art. 116 ust. 3 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
Jako podstawę prawną tych żądań wskazał art. 61 § ustawy Kodeks postępowania administracyjnego w związku z art. 104 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
Podniósł, że decyzją Szefa Sztabu Generalnego z dnia [...] 2005 r. Nr [...], został zwolniony z zawodowej służby wojskowej z dniem 21 lipca 2005 r. Rozkaz ten nie wszedł do obrotu prawnego, ponieważ na skutek odwołania został uchylony decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] 2006 r. Nr [...].
O tym, że w okresie od dnia 21 lipca 2005 r. do dnia 1 lipca 2006 r. pełnił zawodową służbę wojskową stanowi treść decyzji Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] 2006 r. Nr [...]. Za okres ten nie otrzymał uposażenia ani odszkodowania z tytułu uchylenia decyzji o zwolnieniu. Rozkaz Szefa Sztabu Generalnego nigdy nie stał się decyzja ostateczną, nie wywołał skutków prawnych. Oznacza to, że okres od dnia 21 lipca 2005 r. do dnia 1 lipca 2006 r. jest pełnoprawnym okresem pełnienia zawodowej służby wojskowej.
Zgodnie z art. 72 ustawy pragmatycznej zachował prawo do uposażenia za sporny okres. Skoro nie zostało ono wypłacone pomimo wcześniejszych wniosków, na podstawie art. 75 ust. 3 od każdego z zaległych uposażeń przysługują także odsetki.
Do wniosku skarżący załączył kopię wniosku skierowanego do Dowódcy Jednostki Wojskowej I z dnia 1 sierpnia 2006 r., w którym zwrócił się o wypłatę zaległego uposażenia za okres od 22 lipca 2005 r. do 6 lipca 2006r., wraz z odsetkami, powołując się na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] 2006r. Nr [...].
Dowódca Jednostki Wojskowej I decyzją z dnia [...] 2009r. nr [...], odmówił K. N. wypłaty:
1. uposażenia wraz z odsetkami za okres od 21 lipca 2005 r. do 1 lipca 2006r.,
2. odszkodowania przewidzianego w art. 116 ust. 3 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał art. 75 ust. 1, art. 104 ust. 1 i art. 116 ust. 1 i 3 z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, że w zgodnie z art. 75 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych roszczenia z tytułu prawa do uposażenia przedawniają się z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. K. N. wystąpił z wnioskiem o uposażenie w dniu 31 lipca 2009 r., a więc po upływie 3 lat. Dlatego organ stwierdził brak podstaw do wypłaty żądanego uposażenia.
Rozkaz Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia [...] 2005 r. był ostateczny, a więc K. N. został zwolniony ze służby wojskowej i od dnia 21 lipca 2005 r. nie pełnił zawodowej służby wojskowej do dnia 1 lipca 2006r., kiedy to wskutek uchylenia tej decyzji ponownie został nawiązany stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej. Także z tych względów brak jest podstaw do wypłaty uposażenia. O tych okolicznościach K. N. został poinformowany pismem z dnia 29 stycznia 2007 r. Nr [...] przez Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej.